Üretim de neymiþ, üretsin köylü!
Ben babalar gibi, alýr satarým!
Eðlenmek varken hep, aðalý, beyli;
Nerden çýktý sanki þimdi bu tarým?
Öyle kar yaðdý ki, ardýçlý daða!
Terk etti daðlarý, yaþlý tosbaða…
Doydu yosunlara, yeþil kurbaða;
Çiftçi der; “söyleyin, nasýl yatarým?”
Kurak olur, susuz kalýr ovalar!
Tüm köylümüz, ellerinde kovalar!
Ürün yok, ne yer ne içer yuvalar?
Bu yarayý bilmem nasýl otarým…
Mazot, gübre, ilaç, ateþ pahasý!
Köy daðýlmýþ, boþ kalmýþ tüm sahasý!
Arýyorsan köyde ömrün en hasý;
Desteksiz köylüyü nasýl tutarým?
Arpayý, buðdayý bambul biçiyor!
Nohuttan, üzümden, bulut geçiyor!
Her yýl üç-beþ hane, köyden göçüyor!
Bu gidiþle, bu tapuyu yýrtarým…
Devlet destek vermez, çiftçi periþan!
Bereketli yýllar, katar þana, þan…
Kýrk yýlda bir bolluk vermezse Ziþan;
Sonra meteliðe, kurþun atarým…
Tarýmda görünen, durum aþikâr!
Beyimiz az deðil, epey sitemkâr!
Köylüm kanaatkâr, köylüm fedakâr!
Bense þeyda bülbül gibi öterim…
Haydi, virüs gitti, kaldýk dýmdýzlak!
Elde avuçta yok, olduk mu dazlak?
Artýk bundan böyle, söyleriz bozlak!
Ýþte ben o zaman, yere batarým…
Antalya-2020/05
Halil Þakir Taþçýoðlu
ÜSTATLARDAN:
Sadece rant diye gören topraðý,
Yeþertmez bahçede dalý yapraðý,
Neylesin köylüyü donu yýpraðý,
Ben alýrým diyor kendim satarým;.......................sakaogluhasankarakucuk
Köylüyü hor gören, gün ü gün yeren,
Köylünün sýrtýndan, sefahat süren,
Mazota, gübreye, destekler veren;
Ýsteyene yine kendim çatarým!.........................................................Ozan Ýlo
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.