»» Eskiye Dönemem ««
Geriye dönemem ki,
Mümkün olsa; belki de…
Yalan hikâyelerde olabilir bu ancak.
Dönmek istemiyorum ki,
Baþka bir his telkin et,
Belki dikilebilir kýlar yarayý,
Birkaç kulaç sonra bulunabilir kýlar karayý,
Küçük bir çocukla kapatýrým arayý.
Nefret yerine sevgi, kavga yerine barýþ,
Mümkünse zamaný bük ve kolaylaþsýn hepsi.
Arayýþ içindeyim savaþ alanýnda,
Hala.
Sað elim kalem tutmakta,
Bazen silgi, bazen sargý bezi,
Bazen de bir büyüteç, bir dürbün, bir ýþýk.
Sol elim yumruk,
Hala.
Anlarsýn ya beni,
Bulunmak istiyorum, anlaþýlmak hala.
Umursamadan yapýyorum, öðreniyorum.
Ben hala yaralanýyorum,
Bu seferkiler hepsinden büyük,
Toprak üstünde yürümekten sýkýldýðýn an hariç.
Ve çok þey deðiþti toprak üstünde,
Bariz.
Daha çok hasta olur oldum,
Daha yalnýz hisseder oldum,
Daha yalnýz olmak ister,
Yatarken daha çok düþünür oldum.
Nefret birikir, sevgi çürür
Etrafýmý hatýralar bürür,
Benimle kavgalar yürür, sancýlar büyür.
Eskiye dönemem ki bu halde,
Kirliyim, aksiyim,
Artýk sevgi deðil aradýðým, bulduðum ya da sahip olduðum.
Anlarsýn ya beni,
Ya sevgi insaný ya da nefret insaný olursun.
Saçlarým da uzadý Kýzýl Saçlý, týpký istediðin gibi,
Ancak yarayla dolu her yeri.
Geçer mi dersin?
Bilmem ben.
SCKaradeniz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.