Aþaðý bak oradayým ,sana soluðumu yolladým az önce…Güneþi de getir,Polyanna’yý da arayý soðutmadan…dizimin dibinde soðukkanlýlýkla öldürülecek zaman… Hadi çabuk ol bakýþlarýmdan tut beni asuman…
Yalnýzlýða yataklýk eden oda sýcaklýðýndayým
Ýçim de karanlýk
Güneþe tut biraz beni
Kendimi tekrarlamanýn sýkýcýlýðýndayým yine
Bildiðin gibi iþte asuman
Bu sabahta,
Soðuk sular serptim yüzüme,içime
Tadý,tuzu yoktu çöreklenen zamanýn
Tahin helvasý yedim þekerli çayla
Aðzým tatlansýn diye
Ýyiyim filan da dedim
Üstümü aradým sonra,
Hiç Ýstanbul yok
Bir,iki,üçün üçüncüsünü baðýrdým
Deðiþmedi bir þey
Yine de,
Var olduðuma þükrettim çok
Ýstanbul’a söyle yok yazmasýn beni
Deniz de..
Görüyorsun aram açýk denizle
Görüþemiyoruz da bir türlü
Gel desem kýrmaz beni, göz önüme gelir de,
Ya balýklar n’olacak
Ortancalar sarmýþ þehri diyorsun
Geriye kalanlar balkon çiçeði
Kýrgýným çok zamana
Keþke büyütmeseydi diye beni
Hep ayný arkasý yarýnlar
Bu böyle ne kadar sürer ki
Karþý kaldýrýmdan atasým geliyor kendimi
Ne tuhaf…
Dünü caným çok çekiyor
Boþluðunun taklidini yapýyorum tenhalýðýmda
Yutkunma yerim cam önleri
Günü örtünmek yaptýðým,
Uyu uyan arasýnda
Sabahlarý iple çekmekten,
Çok yoruluyorum geceleri
Ýçim geçer diye bekliyorum, geçmiyor
Bilsen …
Nasýl da güzel geliyor önceleri
Sonra kaçýyor birden
Yok be asuman,
aþktan bahsetmenin zamaný mý
Ne kokusu var ne gölgesi
Aþk kitap arasý çiçeðý
Uyku diyorum ben
Zaten aþk an’lamýyor ki beni
Girdiðim kabýn þeklini alýyorum anlayacaðýn asuman, eller çiziyorum ellerime
Kapý kilitlerine diller…ve sevmek kollarýmýn arasýna…fazla bir þey yok tekrarlarý
Saymazsan…gün iki kiþilik, gece tek kiþilik yorgan.
suadiyenisanikibinyirmi
Demir Mutlugil