SENİ SANA ANLATAMAM

Ne olur isteme benden bunu ey yâr
Seni sana anlatmam anlatacak mecalim de yok.
Anlatýrsam yýldýzlar küsecek bana.
Ay karanlýða bürünür bütün gece.
Sokakta çocuklar üþüyecek, titretecek elleri.
Karanlýk olur, penceremi aydýnlatan sokak lambasý.
Ne olur gecelerimi bana zehir etme ey yâr.
Seni sana anlatamam, anlatacak mecalim de yok.

Kýzarak bana sitem etme seni sana anlatamadým.
Alýþmýþken o hayatýmý zehir eden gidiþine.
Nasýl seni sana anlatayým, söylesene ey yâr
Þimdi hangi aðacýn gölgesinde saçlarýndan öpeyim.
Hangi parke taþýna adýndan söz ettireyim.
Gülüþlerini gökyüzüne salan çocuðun elinden nasýl alayým.
Söylesene ey yâr
Harput kalesine astýðým hayallerimizi nasýl kurtarayým.
Giderken alabora etmedin mi umut dolu yükümüzü...

Þimdi geldin, geri döndün biliyorum.
Ama bir baksana be yâr, çerçevemiz paramparça.
Dudaklar susmuþ, lal olmuþ sokaðýmýz.
Hayallerimiz çocukluk kundaðýmýzda ölmüþ.
Her gün avuç avuç suladýðýmýz umutlarýmýz kurumuþ.
Söylesene ey yâr, þimdi seni sana nasýl anlatayým.
Herþeyini gidiþinle topraða veren bir ben.
Nasýl seni sana anlatayým, mürekkebi kurumuþ kalemimle.
Söylesene ey yâr...
Yazan: Sinan TOKER
Yazýldýðý Tarih: (25/04/2020) Elazýð
Sosyal Medyada Paylaşın: