BABAM

Þimdi sen yoksun deðil mi baba.
Topraða teslim oldun toprak sardý o kocaman bedenini.
O öve öve bitiremediðim koca adam.
Gurur duyduðum, gülüþlerine aþýk olduðum.
O koca yürekli adam.
Minicik ellerimi saran o kocaman ellerin
Yanaklarýmý öperken mutlu olduðum dudaklarýn.
Kucaðýna alýrken cennet kokan o koca yürek.
Kimseye minnet etmeyen o adam
Herþeye gücü yeten yürekli babam.
Bir topraða mý hükmün geçmedi.
Aldý seni ellerimden, ellerim þimdi topraðýný avuçluyor.
Baðrýma bastýðým o yüreðin þimdi topraðý mý baðrýna basýyor.
Ya ben ne yapacaðým nasýl dayanýrým sensizliðe.
Hiç düþünmedin mi baba.
"Küçük kýzýmý yanlýz býraktým." diye
Biliyorum düþündün ama hükmün geçmedi topraða deðil mi baba.
Olsun baba kýzmýyorum sana.
Ýsyaným hayata, gözyaþlarým kaderedir.
Sen yoksun diye titrek bedenim üþüyor.
Kollarýna saracak kimsem kalmadý.
Yanaklarýmý ýsýracak, karnýmý gýdýklayacak biri yok artýk.
Sen býrakýp gittin ya babam.
Yalnýzlýða esir oldu bu küçücük bedenim.
Gözyaþlarým dinmez oldu yanaklarýmdan.
Sahipsiz kaldý kýyamadýðýn kýzýn...
Ah be babam ah...
Hani diyordun ya "cennet senin yüreðin" diye
O cenneti ceheneme çevirdiler,
Her yaný yangýn yerine dündü,
Gözyaþlarým o yangýný söndürmeye yetmedi.
Kafeste duran minik kuþumuz vardý hatýrladýn mý baba.
Onu salý verdim özgür býraktým.
Senden sonra kafese ben girdim
Kendimi kapattým kafese, nefes alamýyorum.
O kýyamadýðý ben minik kuþun,
Onu incittiler, kanatlarýný kýrdýlar.
Hayallerini umutlarýný yarýnlarýný, seninle birlikte topraða gömdüler.
Evet halen yaþýyorum buna yaþamak denilirse.
Ah be babam ah
Sen gittikten sonra evimizin ýþýklarýný hiç yakmadým, yakmaya cesaret edemedim.
Çünkü o evi aydýnlatan ýþýklar deðildi, sendin.
Artýk sobayý da yakmýyorum, soba yansa bile içimi ýsýtmaya yetmiyordu.
Gülüþlerin deðil miydi bu küçücük yüreðimi ýsýtan.
Yatakta uyumak nasýl bir þey onu bile unuttum, odanýn kapýsýnda yatmaktan.
Korkuyorum baba, odanýn kapýsýný açmaktan,
Kapýyý açýp ta seni görmemekten korkuyorum baba.
Ýçerde seni uyurken görüpte üstüne atlamaktan daha büyük bir mutluluk var mýydý ki baba.
Korkuyorum iþte baba, o yüzden terk ediyorum mutluluk diyarý olan o küçücük evimizi.
Ne olur kýzma bana evi terk edeceðim için.
Anlasana be baba o güzel hatýralarýmýz canýmý acýtýyor.
Görmüyor musun acýlar içinde ölümü nasýl beklediðimi.
Ne olur kýzma bana olur mu baba.
Evi terk ettim artýk sokaklar oldu evim.
Ay ýþýðý güneþim oldu, bedenimi ýsýtýrcasýna.
Bir süre kardeþim oldu sokaklarda, onlar da kimsesiz benim gibi.
Sonra bizi alýp yetimhaneye götürdüler,
Sýcak aþ, sýcak yatak, temiz giysiler.
Bilir misin bana.
Halen anlayamadýklarý bir þey vardý.
Sevgi, baba sevgisi bana göre.
Kimene anne kimine anne-baba sevgisi.
Anlayamadýklarý buydu baba sevgi eksikti.
Ben zaten hiç görmedim annemi, beni doðururken ölmüþtü.
Sen anlatýrdýn yaþlý gözlerle onu bana,
Sahi baba annemi düþünürken kaç gece uyumadýn.
Kaç kere yanaklarýný ýslattý gözyaþlarýn.
Sende özlüyordun onu biliyordum.
Saçlarýndan gözlerinden ellerinden ayaklarýndan bahsederken.
Anlattýðýn kadar bilirdim annemi iþte,
Ama bana sorsan annen kim baban kim seni gösterirdim baba.
Çünkü sen hem annem oldun hem babam hemde kardeþ oldun bana.
Ama aslýný sorarsan anne kucaðý nasýl birþey bilmiyorum.
Anne olmak nedir onu da bilmiyorum.
Ama bilmek isterdim baba, annenin ne olduðunu.
Kýzma ne olur baba sitem etmek için demiyorum.
Sadece anne kokusu nasýl birþey onu his etmek isterdim.
Ama bilirsin baba o koca evde bir ben bir sen birde minik kuþ
Baþka kimse yoktu, ben sana sen bana kuþta ikimize emanetti.
Ben bir seni bildim birde seninle yaþadýðým hayatý bilirdim.
O her karesi mutluluk damlayan evimizdi sahip olduðumuz herþey.
Gerçeði þimdi hayatýnda bir anlamý kalmadý benim için, senden sonra.
Ama olsun be baba, sen rahat uyu.
Senin kýzýn senin gibi olacak söz veriyorum sana.
Sen nasýl boyun eðmediysen bende kimseye boyun eðmeyeceðim.
Her zaman baþým dik olacak, minnet etmeyeceðim.
Okuyup senin gibi büyük adam olacaðým.
Küçükken her zaman hayal ettiðim þeydi.
Senin gibi büyük adam olmak.
Gerçeði adam olamam, ben kýzým senin kýzýn.
Ama okuyup büyük bir kadýn olacaðým.
Sana sözüm olsun baba, ben babamýn kýzý olacaðým.
Düþene el vereceðim, kimseye haksýzlýk etmeyeceðim.
Adýmýza helal getirmeyeceðim.
Her zaman gururla söyleyeceðim ben babamýn kýzýyým.
Bilir misin baba bu aralar toprak kokuyor benliðim.
Özlüyorum seni, mezarýna uðramadýðýmý bir gün bile yok.
Sensizlik belimi büküyor, aðlýyorum her gece.
Bazen ölüm gelip kapýmý çalsýn istiyorum.
Sonra sen geliyorsun aklýma, sana verdiðim sözüm geliyor aklýma.
Vazgeçiyorum ölümü dilemekten.
Gerçeði ölmeyi bile beceremem ki.
Senin öðrettiklerinden baþka bir þey bilmiyorum.
Ah be babam ah
Seni ne kadar çok özlediðimi bir bilsen.
Mezar da bile aðlarsýn çýkýp gelemedin diye.
Seni çok özledim babam çok özlüyorum.
Yazan: Sinan TOKER
Yazýldýðý Tarih:02/10/2016(23:00) Siirt
Sosyal Medyada Paylaşın: