Yolllar...
Hep gidipte bitmeyen yollar!
Sevgilinin ardýndan baktýðým
Sonunun gelmediði ucsuz bucaksýz yollar.
Hasreti bir küçük su damlasina hapseden, onunla göðün mavliðinde vuslat savrulan
Dinmek bilmeyen uðultular var,kulaklarýmda çýnlayan
Sen varsýn sen!
Aþk semaya ulaþtýðýnda
Ben, diri diri topraða gömülen yakamoz
Kayýplara karýþan
Toprak ile bir bütün
Yalnýzlýk iki büklüm olmuþ fidan
Bir türlü topraktan çýkamayan
Sabahýn dördünde ayaz yemiþ gibi soðuðun yaktýðý bedenim
Ruhum!
Ruhum yok zaten
Senin gittiðin yollardan düþtü ardýna
Ben ben de zaten yokum sevgili
Ben bende zaten yokum
Yoksun, ölüyüm...
Sükûnet
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.