İBRET

Kalbi mühürlenmiþ olan kiþinin,
Ölünceye kadar deðiþmez huyu,
Hayrý olmaz asla hiçbir iþinin,
Çünkü körelmiþtir en hassas duyu.

Böyle karakterden bekleyen vefa,
Zehirli yýlandan beklesin þifa,
Aklý olan döner bakar etrafa,
Kim kimlere nasýl eþiyor kuyu?

Ýbret alýr bakýp gören olandan,
Tüm tarih boyunca edip bulandan,
Göremeyen hisse almaz kalandan,
Samanýn altýndan yürütür suyu.

Her insan yolunu kendisi seçer,
Herkes ektiðini elbette biçer,
Ekilen biçilen tartýtan geçer,
Alem görür kimin ne imiþ boyu.

Baksa da göremez cahil uzaðý,
Öküzün altýnda arar buzaðý,
Düþende kaptý mý kendi tuzaðý,
Nasiplenir bütün ecdadý soyu.
Sosyal Medyada Paylaşın: