Yusuf bu günlerden bir gün Gezip teftiþ ederken memurlarý Dolaþýyordu Kahire’nin caddelerinde Halk onu görmek için çýkmýþtý dýþarý Geçeceði caddeye varmak için doldurmuþtu sokaklarý Kalabalýklar taþtý caddelere sýðmadý coþtukça coþtu Manzara gerçekten görkemli gerçekten hoþtu Görülmeye deðerdi
Züleyha yaþlý ve hasta Züleyha aþk acýsýyla sarhoþtu Züleyha bu gün bambaþka Züleyha bu gün bir hoþtu Duymuþtu Yusuf’un geliþini Dedi ben de gideceðim Mutlaka gitmeliyim oraya Hizmetçisi dedi A güzel hanýmým Sen nasýl gidecek Nasýl gidebilirsin ki Bu halinle oraya Sen kendini Genç Züleyha mý zannediyorsun Eskisi gibi saðlýklý ve güçlü Deðilsin artýk Yaþlý ve hastasýn Halin dermanýn yok Yok artýk sende Oraya gidebilecek Güç kuvvet kalmadý yok Gün gün tükeniyorsun Bir an olsun aynaya bak Ne zamandýr aynaya bakmayý unuttun Olsun dedi Züleyha Ben Yusuf’u görmeliyim Yýllar var ki hep bu günün hayalini kurdum Durdum Bu hayalle yaþadým güç buldum Þimdi tam amacýma ulaþacakken Sen kalkýp ne diyorsun Olsun olsun Ne olacaksa olsun Ben Yusuf’umu göreyim de Ondan sonra olsun Tek ben Yusuf’u benim caným olan Yusuf’u Göreyim de öleyim isterse ondan sonra Ölümüm onun yolunda olsun Onsuz olmaktansa Onun yolunda ölmek yeðdir bana Aþkla kalktý hasta yataðýndan Züleyha Giyindi süsülendi püslendi Kokular süründü Aynalara baktý Nasýl güzel miyim dedi eskisi gibi Yusuf beni beðenir mi Gençliðimdeki güzelliðim yerinde kalmýþ mý Ah hanýmým nerde Olsun olsun dedi Züleyha ben yine de gideceðim Yusuf’uma görüneceðim Aþkýmým hatýrasýna Ondan üç dilek dileyeceðim O beni kýrmaz bilirim Kýrmayacak göreceksin O merhametli ve vefalýdýr bilirim Kýrmayacak beni de acýyacak bana Sevgiden deðilse bile merhametten Kabul edecek dileðimi Züleyha bu gün neþeli bu gün bir baþka Alýp eline bastonunu çýktý yola Bir kolunda hizmetçisi düþe kalka gidiyordu Gidiyordu merasim yerine ve diyordu Yusuf þimdi beni görecek Acýyacak halime Ve mutlaka kabul edecek dileklerimi
Züleyha vardý merasim yerine Uzun yolu yürüyerek Gördü halkýn taþkýn halini Dedi bunlar mý Yusuf’u seviyor Daha fazla gerçekten ben mi Hele Yusuf bir ikbalden düþsün göreyim O zaman dönüp yüzüne bakar mý bu halk göreyim Ya ben öyle miyim O nu bir köleyken sevdim ben O benin kölem iken Kul köle oldum ona ben Ayaklarýnýn altýna attým tüm þanýmý þöhretimi Aziz’in karýsý olduðumu unuttum Asil bir kadýn olduðumu unuttum Umursamadým Mýsýrlý kadýnlarýn Beni ayýplayacaklarýný Azizin beni sokaða atabileceðini umursamadým Tek ne olacaksa olsun dedi Yusuf benim olsun ben Yusuf’un O köleyken ben ona köle oldum Ben sultanken gönlümün sultaný yaptým onu Ben ona kul köle oldum Kul köle oldum ben ona Dün nasýlsam bu gün de öyleyim Daha dün gibi aþkýmýn kölesiyim Ben dün nasýlsam bu gün de öyleyim Yarýn da öyle olacaðým Bakalým halk yarýn Yusuf ikbalden düþse Ne yapacak Yine öyle sevecekler mi Yusuf’u Ben de bu sevgi oldukça Deðiþmez bir þey deðiþmeyecek Züleyha Yusuf’u ezel ebed sevecek
Birden Yusuf göründü atlý Ardýndan yüzlerce asker pusatla Atlýydý Yusuf taç baþýnda Pusatlýydý askerler iþbaþýnda Yusuf’ta alayiþ muhteþemdi Kalabalýk etrafýnda sanki mahþerdi Bandolar çalýyordu ardý sýra Alkýþlar yükseliyordu artarda Çýðlýklar çýlgýnlýklar sevinç naralarý Görülemeye deðirdi Merasim muhteþemdi Muhteþemdi her þey Her þey bir görkemdi Þaþaalýydý her þey Þaþaalý ve mutantan Allah müjdelemiþti Yusuf’a bu günleri Ta kuyudayken Ýþte müjdelenen bu günlerdi Zindanda bir perde açýlýrdý bazen Görülen bu günlerdi Cennete dönerdi o zaman kuyu ve zindan Cennete dönerdi cehennem Yusuf o zaman Gülerdi Ve gülerdi gökler Gülerdi yer ve zaman
Ýþte þimdi O günleri gördü Yusuf ve güldü Sevinçle doldu mutluydu Mutluydu ama bir þeyler eksikti hissetti Züleyha yoktu yalnýz Züleyha neredeydi Hem Aziz de göçmüþtü dünyadan Züleyha artýk serbestti Dul bir kadýndý artýk dul bir kadýn ve bakire O güzelim Züleyha Yaþlanmýþtý belki de Olsundu Züleyha onu sevmiþti gerçekten Ondaki güzelliðe vurulmuþtu gerçekten O güzellik hem maddi hem maneviydi gerçekten Züleyha Yusuf’a vurulmuþtu gerçekten Yusuf’un hem görünen hem görünmeyen güzelliðini Yusuf’un peygamberliðine Ve erdemliliðine
Törenin tam da can alýcý yerinde Duyuldu bir ses derin ve ince Yusuf diyen bir ses dertli ve narin Duymadý kimse Duyan yalnýzca Yusuf’tu Sessizce
Fark etti Yusuf bu sesi fark etmedi kimse Kimse duymadý bu sesi yalnýz Yusuf’tu duyan Oydu Züleyha’ydý Yusuf’tu yalnýz duyan Sanki yeni uyanmýþtý duyduðu bir çýðlýktý Yusuf’tu derin uykudan bu çýðlýkla uyanan Ses verdi Züleyha sen misin Yusuf diyen ses neredesin Görün bana göster yüzünü Ne zamandýr görünmemektesin Buyur Yusuf iþte buradayým seni görmekteyim Ama sen beni göremezsin Çünkü sen yükseklerdesin Önlerdesin el üstündesin Bense arkalarda, aþaðýlardayým Unutuluþ denizinde boðulmaktayým Tut beni çýkar katýna Sarayda benim seni tuttuðum gibi el üstünde Bu gün halkýn elleri üstüne yükseldin Bense unutuluþ denizinde yüzmekteyim Tut beni al çýkar beni bu karanlýk kuyudan Dün kuyuda sendin bu gün benim Beni sen anlarsýn en iyi Kuyuya düþmek nedir En iyi sen bilirsin Sen merhametlilerin en merhametlisi Sen þerefte en ileri halkýnýn önderi Allah’ýn peygamberi Ey Yusuf tanýdýn mý beni tanýnmaz hale geldiðimden beri Kimse tanýmadý beni ben sevdim seni Ve bu hale geldim iþte Üzüntüden ve acýdan Belim kambur oldu Kalmadý güzelliðimden bir eser Korkarým sen de tanýyamayacaksýn beni bu gözlerinle Tanýyabilirsin oysa bakarsan aþk gözlükleri Ve sevgi gözleriyle Gönül gözünle bakarsan göreceksin beni Züleyha’yým ben seni aþkla seven ölümüne seven Sana ilk inanan senin getirdiklerine gönül veren Senin için ölümü göze alan ben senin davana gönül veren Her þeyini sana veren ben Ömrünü gençliðini ve güzelliðini Senin yoluna kurban eden heba eden yok eden Ey Yusuf tanýdýn mý beni Ey Yusuf taný beni Kulak ver bana Beni bu yalnýzlýktan kurtar Ey Yusuf tanýdýn mý beni Kimsenin tanýmadýðý Züleyha bendeni Ey Yusuf bilirsin ki ben seni Seviyorum ezelden beri Benim sevgim ebedi Üç dileðim var senden birincisi Bir dua et de kurtulayým bu halden Ýkincisi gençleþeyim güzelleþeyim Seni sevdiðim ilk günkü gibi Mademki peygambersin belli ki sen de seviyorsun beni Ama ihanet etmek istemedin Aziz hayattayken Ýhanet etmedin velinimetine Sen de beni seviyorken Karþý koyamýyorken benim sevgime Benim sevgim seni de sarýyorken Ýçten içe gönlünde yer ediyorken Çünkü yol vardýr seven kalpten sevilen kalbe Bir de kavuþalým artýk birbirimize benimle evlen Nasýlsa Aziz ölmüþ ben dul kalmýþken üstelik te tertemiz bakire Sana yazýlmýþ sana ayrýlmýþ senin için yaratýlmýþ senin için hazýrlanmýþ bir güzellik bir munis eþ ezelde Son dileðim bu iþte söz sende dilersen ez geç beni dilersen Erdir vuslata bu aþk evrenini Evet, son dileðim baþka bir þey istemem Yusuf dua etti geldi Züleyha’nýn Bu üç dileði de yerine Züleyha o anda gençleþti güzelleþti kavuþtu sýhhatine Yusuf aldý onu yanýna terkisine Götürdü sarayýna getirdi dileklerini bir bir yerine Oturttu tahtýnda eski yerine bin bir gece düðünüyle Evlendiler kavuþtular iki eski aþýk bir birine Züleyha kavuþtu sevgilisine Yusuf kavuþtu Züleyha’sýna Ýki aþýk birleþtiler Bir daha ayrýlmamacasýna Kandýlar ebedi aþka Doydular vuslata Ve ulaþtýlar ilahi aþka birlikte
Ahmet KEMAL 10.04.15 CUMA
Ahmet Kemal Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail karaosmanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.