Geciktin gelmek için, kar düþtü alevime Közün bile kalmadý, sildim seni gönlümden Býrak yaþananlarý, aklýmda tek kelime Sözün bile kalmadý, sildim seni gönlümden!..
Ne hicâz bir þarkýsýn, ne türküsün dilimde Hâtýrâlar eridi býraktýðýn elimde Gözlerinin rengini yitirdim hayâlimde Yüzün bile kalmadý, sildim seni gönlümden!..
Gittiðin günden sonra yürek sensiz yetimdi Her saniye can ile ödenen diyetimdi Çeke çeke tükendi, çile bir yana þimdi Hüzün bile kalmadý, sildim seni gönlümden!..
Güller nasýl aðlar gör, kýrýlsýn dallarýn da Her gece kahýrla yat kederin kollarýnda Nice rüzgârlar esti sevdamýn yollarýnda Ýzin bile kalmadý, sildim seni gönlümden!..
Artýk ben aþka deðil, aþk bana esir oldu Uðruna harcadýðým günlerim asýr oldu Acýlarla yoðurdum, yüreðim nasýr oldu Sýzýn bile kalmadý, sildim seni gönlümden...
Kim derdi ki bu gönül bir gün senden cayacak ? Müptelân olan yýldýz avucundan kayacak Ýtiraf et, yenildin, elinde oynayacak Kozun bile kalmadý, sildim seni gönlümden!..
Ýncitmez asla sevgin, serçe neylesin daða Gözyaþýnla örsen de düþmem tekrar o aða Yýllar önce bu aþký gömdüm kara topraða Tozun bile kalmadý, sildim seni gönlümden.!.. Sosyal Medyada Paylaşın:
Kadir GÜVEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.