(Züleyha’nýn az kalsýn Yusuf’u vuslatýna ram ettiðin bildirir)
Yusuf dahi bu güzellik karþýsýnda Afalladý þaþtý kaldý Az kalsýn ram oluyordu Züleyha’nýn arzularýna Hayretten küçük dilini yuttu Yakup’un siluetini gördü Züleyha’nýn arkasýnda Dur diyordu Yakup Yalnýzca Yusuf’un iþittiði bir sesle Yusuf bu sesi iþitti Baþka kimse iþitmedi Yakup yoktu orda sesi vardý Yakup hayaliyle vardý Yusuf anladý uyandý gafletten Az kalsýn büyük bir hata edecekti Huzur-i Ýlahiden kovulacaktý Yusuf irkildi kendine geldi Korkarým dedi korkarým ben Beni yaratan Allah’tan Karþý gelmekten Onun emirlerine Ben güvenmem nefsime Hiçbir zaman asla Kötülüðü emreder çünkü nefs Bütün kötülüklerin baþý Tezkiye etmem nefsimi ben Çýkarmam asla temize Yusuf dedi Ben yediðim ekmeðe Ýhanet etmem asla Aziz benim babam Yahut babam yerinde atam Beni satýn aldý korudu Besledi büyüttü Sarayýna kabul etti Bana emanet etti Harim-i namusunu Bu onun namusu iffetini Zayi etmem asla ettirmem Kimseye de çiðnetmem Deðil kendim çiðnemek Benim iþim gücüm Onun saðlýðýna dua Etmek ve þükretmek Allah’a Kardeþlerim beni Dövüp atmýþken kuyuya Satmýþlarken üç paraya üç pula O satýn aldý beni esirciden Üstün bir bahaya Ben velinimetime Ýhanet etmem asla Ettirmem hiç kimseye
Yusuf geri döndü aniden Açýldý kilitli kapýlar kendiliðinden Bu Yakup’un mucizesiydi Yusuf’a peygamberlik Gelmediydi henüz Ve Züleyha koþtu peþinden Yýrtýverdi arkasýndan gömleðini Yusuf’un gömleði ikinci kez Olay oluyordu Büyük olaylara Bayrak oluyordu bu gömlek Annem ben küçükken Hep o ilahiyi söylüyordu aðlayarak Hala kulaklarýmda Çýnlýyor çýnlayacak ‘Yusuf’un gömleðini Akan ettiler ettiler Kurtlar yedi deyü Bühtan ettiler ettiler’ Ben de diyorum ki Yusuf’un gömleðini yýrttý Züleyha Bununla yetinmedi etti iftira iftira 05.04.05 (21.45) Ahmet KEMAL Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail karaosmanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.