Beynimdekiler (size/sana ait olanlarý) býrakmaya çalýþýyorum. Býrakamýyorum. Sonuçta gönlümle/kalbimle baþbaþa kalýþýmla rahatlýyorum. Sorun da bu ya, sahibi siz olmuþsunuz gönlümün/kalbimin.
Bana bir þey kalmamýþ.
Okuduðum bir kitaptan (Corpus H. Özcan) þöyle bir paragraf yazmýþtým bir kenara: “Dünya bu kadar çirkin, Tanrý bu kadar gaddar olabilir miydi? Ölüme bu kadar yakýn bir adama, “yaþamý kendine bu kadar yakýþtýran bir kadýný” gösterip, sonra da ikisi için birlikte yaþamý imkansýz kýlarak adamý hem ölüme hem yaþama düþman etmek Tanrýya reva mýydý? Yaþamak bu kadar mý zordu?”
Tamý tamýna bunlarý yazmýþtý süre gelen olaylar zincirlerine uygun olarak… Ah! Beni düþünün. Bu paragrafý kaç kez okudum; saymak beni nasýl yoðun duygulara götürür diye vazgeçtim.
Týpký beni, benim içinde bulunduðum durumu biliyormuþcasýna yazmýþ yazar.
Evet. Lütfen anlamaya çalýþýn. Ben hem ölüme seve seve gitmeye hazýrken, þimdi ölüme düþman, sizinle de bir geleceðim olmadýðýndan / olamayacaðýndan yaþama düþman oldum.
Soruyorum kendi kendime. Bana bunu mu reva gördü Tanrý?
Bu kadar zor mý soktu yaþamý/yaþamayý benim için.
Bedeli mi bu?
Nasýl bir bedel ödemeye zorlanýyorum?
Lütfen yardýmcý olun bana.
Keþke size, o lise talebelerin utangaçlýðýyla açýlsam/açýlabilsem ve size de beni aþaðýlayýcý, kabul edilmez cümlelerle kýrsanýz/kýrabilseniz.. de ben cezamý farklý biçimde çekme yoluna gitsem/gitseydim.
Fakir ve cesaretsiz kýlýyor beni “yaþ farkým.”
Yoksa Aþýk Veysel’in dediði gibi, ayný yaþta olsaydým (veya fark etmez fazlasý azý yaþýn) var ya “kuþ olsaydýnýz kurtulamazsýnýz elimden”.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
MEKTUP NE BİLİM İŞTE! YAŞADIKLARIM. Özlemim.. Vay anam vay! BİRBİRİMİZİ SEVİYORUZ. GEL YANAŞ YANIMA..18 KAPILAR E...! AZDAN ÇOKTAN AHA BU….