YAN DİYARBAKIR
Bilmezsin yüreðim nasýl bir kavdan,
Özlemin yakmaz da san boþ býrakýr,
Tutuþturanýnla söner mi sevdan?
Þimdi harýl harýl yan Diyarbakýr.
Nice yýldýzlar var sönmüþ ekipte,
Bir tanesi hardýr narý takipte,
Özleminle yanan yere çöküp de,
Ayný ateþ ile kan Diyarbakýr.
Geceler karanlýk gündüzüm öyle,
Yüreðim uzakta dayanmaz böyle,
Gecelerimi de gel gündüz eyle,
Özleminle açsýn tan Diyarbakýr.
Ýþýsýn þu dünyam sevincim ile,
Sevdan hasretinle dökülsün dile,
Özlemin olmasýn daha çok çile,
Olsun damarýmda kan Diyarbakýr.
Bak o yýldýzýma anla halimden,
Onsuz kalmak farksýz gelir ölümden,
Dilerim ki kopmaz gönül telimden,
Her telime verir can Diyarbakýr.
Gelip de kapýndan girsem içeri,
Sergilerim her tür ince beceri,
Hiç eyleme beni diyar Göçeri,
Ol bana daimi han Diyarbakýr.
Ruhumun kimyasý bu aþkla doyar,
Doyduðunu yýðar kalbime koyar,
Onsuz ruhum üþür yüreðim buyar,
Beni Özleminle an Diyarbakýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sakaogluhasankucuk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.