Üfle Neyzen!

Kaldým ahir zaman cenderesinde,
Güneþe hasretim penceresinde,
Derman yok, dert kaynar tenceresinde;
Haydi üfle neyzen, mest et neyinden,
Daðýlsýn kaygýlar, kasvet, beyinden!

Zillet sarmalamýþ, her bir cenahtan,
Titrer arþ-ý âlâ, zâr ile ahtan,
Arýnma vaktidir, cümle günahtan;
Haydi üfle neyzen, mest et neyinden,
Kurtulsun iradem, gaflet, ziyandan!

Derviþ olup selim yolu seçeyim,
Sol el yere, saðý göðe açayým,
Maddeden manaya doðru göçeyim;
Haydi üfle neyzen, mest et neyinden,
Çýkmasýn nefsim hiç, müspet rayýndan!

Her þey gibi ben de faniyim fani,
Ölüm gelir bulur, yakalar ani,
Þan-þöhret, para-pul, kurtarmaz caný;
Haydi üfle neyzen, mest et neyinden!
Ne umayým dünya, medet neyinden?

Öyle bir üfle ki, sema döneyim,
Mum misali usul usul yanayým,
Yarataný zikir edip anayým;
Haydi üfle neyzen, mest et neyinden,
Ýçeyim aþk ile, vuslat meyinden!

03.04.2020
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın: