MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

İSTANBUL...ZAVALLI AŞKIM
ünal beşkese

İSTANBUL...ZAVALLI AŞKIM






Karanlýk bir ay, hain bir gece,
Kan kokusu sinmiþ ýslak sokaklar,
Elinde hançerle gezen zalim ihanet,
Delik deþik olmuþ masum sevdalar
Bir yanda gönül yangýnlarý,
Bir yanda emek vurgunlarý
Ve sevgiye hasret, zulme müebbet küçük bedenler
Ayaklar altýnda çiðnenmiþ umut sürgünleri...

Her âþýðýný yok eden meþ’um bir kadýn gibi,
Taþýndan, topraðýndan kýpkýzýl þehvet sýzan
Ve yaðmurlarýnda bin bir mel’anet yaðan
Kara dul misali, bu dünya güzeli, fakat merhametsiz þehir
Yine kanýna girilirken tertemiz bir sevdânýn, yemyeþil bir ümidin
Ve yine yýkýlýp giderken, sokaklarýn yuttuðu minicik bir yürekte
Pembe baharlar açmýþ bir elma aðacý,
Bir zâlim sükût olacak geriye kalan
Ve çirkin bir inkâr sadece,
Hep ayný hayâsýz masaldýr þehrin anlattýðý
Bu bin birinci gece...

Bizans’ýn taçlý fahiþelerinden kalma bir utanmazlýk mý,
Kýzkulesi efsanesinin zâlim hüznü müdür,
Lâle devri rehavetinin dönüþtüðü umursamazlýk
Ve o devrin þairini damlarda ölüme kovalayan hoyratlýk,
Topkapý Sarayýnda, Sultanlardan kalma entrikalar
Ya da Yedikule zindanlarýndan yükselmiþ bir feryattaki çaresizlik
Ve o feryadýn ardýndaki insafsýz zulüm mü,
Havasýnda asýlý kalmýþ bu ihanetler dokusu,
Onlardan mý yâdigâr, þimdi þehri saran þu biber gazý kokusu?

Kaç saltanat görmüþ bu koca þehir,
Ve kaç ihanete kurban vermiþ onca saltanatý,
Kimi kader mahkumu, kimi gurbet mahkumu, kimi sevda mahkumu
Nice açmadan dökülen gonca
Ve nice boþa gitmiþ ümit, boþa yanmýþ gönül
Bu kubbeler,minareler ve ihanetler diyârýnda
Nice yangýnlardan kalma bir avuç kül...
.......O þimdi, kurumuþ, dökülen zavallý bir gül...

Bir gül ki, zâlim bir hayatýn ortasýnda yapayalnýz...
Hoyrat ellerde incitilmiþ, solgun...
O, sokaða düþmüþ bir asilzade; bitkin, yorgun
Ve hiç yok edilemeyen asil bir güzellik ki;
.......Kendi kaderine dargýn...

Oysa Ýstanbul da özlemiþtir þimdi bilirim,
’bir gevher-i yekpâre’ olduðu Sâdâbat günlerini
Özlemiþtir bilirim, güneþin huzur saçtýðý sabahlarý,
Bu günahsýz þehrin midir, tüm günahkârlarýn tüm günahlarý? ..
Her âþýðýn, sînesinden bir güzelliði hoyratça kopartýp aldýðý
Yaþlanmýþ ve kirletilmiþ bir dünya güzeli ki,
Süslenmeyi unutsa da artýk, eski bir alýþkanlýkla her sabah
Saçlarýný, Boðaz rüzgârlarýyla taramaktadýr,
Belki de, sadece
Bir vefâ aramaktadýr...

Ünal Beþkese 2010






Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.