Karanlýk bir ay, hain bir gece, Kan kokusu sinmiþ ýslak sokaklar, Elinde hançerle gezen zalim ihanet, Delik deþik olmuþ masum sevdalar Bir yanda gönül yangýnlarý, Bir yanda emek vurgunlarý Ve sevgiye hasret, zulme müebbet küçük bedenler Ayaklar altýnda çiðnenmiþ umut sürgünleri...
Her âþýðýný yok eden meþ’um bir kadýn gibi, Taþýndan, topraðýndan kýpkýzýl þehvet sýzan Ve yaðmurlarýnda bin bir mel’anet yaðan Kara dul misali, bu dünya güzeli, fakat merhametsiz þehir Yine kanýna girilirken tertemiz bir sevdânýn, yemyeþil bir ümidin Ve yine yýkýlýp giderken, sokaklarýn yuttuðu minicik bir yürekte Pembe baharlar açmýþ bir elma aðacý, Bir zâlim sükût olacak geriye kalan Ve çirkin bir inkâr sadece, Hep ayný hayâsýz masaldýr þehrin anlattýðý Bu bin birinci gece...
Bizans’ýn taçlý fahiþelerinden kalma bir utanmazlýk mý, Kýzkulesi efsanesinin zâlim hüznü müdür, Lâle devri rehavetinin dönüþtüðü umursamazlýk Ve o devrin þairini damlarda ölüme kovalayan hoyratlýk, Topkapý Sarayýnda, Sultanlardan kalma entrikalar Ya da Yedikule zindanlarýndan yükselmiþ bir feryattaki çaresizlik Ve o feryadýn ardýndaki insafsýz zulüm mü, Havasýnda asýlý kalmýþ bu ihanetler dokusu, Onlardan mý yâdigâr, þimdi þehri saran þu biber gazý kokusu?
Kaç saltanat görmüþ bu koca þehir, Ve kaç ihanete kurban vermiþ onca saltanatý, Kimi kader mahkumu, kimi gurbet mahkumu, kimi sevda mahkumu Nice açmadan dökülen gonca Ve nice boþa gitmiþ ümit, boþa yanmýþ gönül Bu kubbeler,minareler ve ihanetler diyârýnda Nice yangýnlardan kalma bir avuç kül... .......O þimdi, kurumuþ, dökülen zavallý bir gül...
Bir gül ki, zâlim bir hayatýn ortasýnda yapayalnýz... Hoyrat ellerde incitilmiþ, solgun... O, sokaða düþmüþ bir asilzade; bitkin, yorgun Ve hiç yok edilemeyen asil bir güzellik ki; .......Kendi kaderine dargýn...
Oysa Ýstanbul da özlemiþtir þimdi bilirim, ’bir gevher-i yekpâre’ olduðu Sâdâbat günlerini Özlemiþtir bilirim, güneþin huzur saçtýðý sabahlarý, Bu günahsýz þehrin midir, tüm günahkârlarýn tüm günahlarý? .. Her âþýðýn, sînesinden bir güzelliði hoyratça kopartýp aldýðý Yaþlanmýþ ve kirletilmiþ bir dünya güzeli ki, Süslenmeyi unutsa da artýk, eski bir alýþkanlýkla her sabah Saçlarýný, Boðaz rüzgârlarýyla taramaktadýr, Belki de, sadece Bir vefâ aramaktadýr...
Ünal Beþkese 2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.