Sedasız Veda

Ah mine’l-Aþk.
Aþkýn elinden âh..
Aþkýn elinden acý..
Onunla son konuþmamýzda, bana yazdýðý bir þiiri okudum.
Aldým þiirini baþýma koydum.
Düþüncelerimde canlandý bir an yüzün.
Þimdi ben kalakaldým þiirler dolusu yalnýzlýðýmla.
Kovanlar dolusu bir cephede savaþmak mý kolaydý, yoksa bir aþkýn karþýsýnda haykýrmak mý?
Kolay deðildi elbette.
Güzeldi.
Dedim ya bir þiirin içinde denk geldim sana.
Ne güzel güldün bana.
Hiç görmediðim gülüþün saplandý bir ok gibi irice kalbime.
Hiç yaþanmamýþ gibiydi bu sevda.
Delilikti belki de.
Kaybolsam da, yorulsam da, yine seni bulacaktým.
Dört satýrlýk bir þiir okudum,
Ýçinde sen, ben ve yalnýzca kelimeler dolusu yorgunluk.
Aþk bilinmeyenli bir denklemmiþ.
Ýçinden hiç çýkamadýðým.
ve kabul etmeliyim ki,
Bu yaþanýlmaz çaðda ilk defa böylesine rastladým.
ilk defa bana yazýlan bir þiir için aðladým.
Koydum onu tuz bastýðým acýlarýmýn yanýna.
Tuz basardým altý çizili acýlarýma.
Bu ona yenilmiþ olmamla birlikte, en güzel çaresizliðimdi.
Ona hiçbir zaman söyleyemediðim bir cümlem vardý.
Duraksadým ve ona içimden uzunca þöyle dedim;
Seninle bir þiirin içinde buluþup, bir þiirin içinde ayrýlmak güzeldi.
Ne vakit canýn ararsa bir þiiri, gel.
Ne vakit istersen muhabbetimi, gel.
Ama ne vakit geleceksen, gel.
Þimdi gidiyorsun, kal diyemem sana.
Git de demem bir daha.
Gitmesen güzel olurdu.
Ama gidiyorsan da veda etmemi bekleme benden.
O kýrdýðýn þiirlerin içinde doðdum ben.
Þimdi git istersen,
Kýrmadan, dökmeden,
Hiç sevmemiþ gibi git..
Seni sevdiðim gibi kal..
Bir yanýmda...
Hoþça kal..
Kýr çiçeðim..
Sen benim, bir þiire en güzel düþkünlüðüm.
En güzel dizginliðim.
En güzel kaybediþimsin.
Kýr çiçeðim...

02 Nisan 2020
Sosyal Medyada Paylaşın: