Nereden Başlasam Bilemem Sana.

Nereden baþlasam bilemiyorum.
Bu sana yazdýðým bir mektup deðil,
Sana olan sevdamýn aðýr bir yükünü koyuyorum buraya.
Nereden baþlasam bilemem sana.
Kaþýndan mý, gözünden mi?
Çocukluðundan mý yoksa yaþlandýkça gençleþen yüzünden mi?
Kalbinden mi baþlasam yoksa, ellerinden mi?
Seni hep gizli, uçsuz bucaksýz, saf ve hür bir sevgiyle sevmiþim meðer.
Ardýnda öyle güzel bir adam býraktýn ki.
Bu güzelliði gördükçe, içimdeki o güzelliði gördükçe,
Sevmenin güzel bir anlamý olduðunu, kafiyeli bir anlam taþýdýðýný görüyorum. Güzel sevmenin aþk olduðunu anlýyorum.
Zaten aþk, güzel sevince adýný hakeder.
Anlamýný bu þekilde kazanýr.
Ben seni hesabý olmayan bir aþk davasýnda sevdim. Bir devrim niteliðinde gizledim.
Bir kavga gibi büyüttüm içimde.
Ama bildiðin gibi deðil.
Seni sevmenin kavgasý var içimde.
Olmaz mý hiç seni gördüðüm ilk günkü gibi.
Ýnce ince sevdim seni, layýðýyla.
Uzun uzun seyrettim resmini, yokluðunda.
Ýþte þimdi bir senden gizleyemez oldum hislerimi, bir de sensizlikten.
Ýnan aþinayým yaþadýðým bu hayata.
Sitem etmiyorum ne sana ne de baþka bir insana.
Senden sonra sonbahar mevsimim oldu.
Ne zaman Eylül çatkapý gelse, seni hatýrlýyor þu manidar gönlüm.
Yanlýþ anlama sakýn.
Her an aklýmda, her an kalbimde olan sen.
Bir sonbaharda hüzün gibi düþüyorsun yüreðime.
Gittiðin mevsim bu deðil mi?
Sen gittikten sonra sonbahar anlam kazandý belki de.
Sevmek bir güzelliðe büründü belki de.
Seni nasýl anlatsam bilemiyorum.
Adýný duyduðumda kalbimi titreten mi desem, aklýmdan çýkmayan firari düþüncelerim mi bilemedim.
Sen bir kitap gibisin iþte.
Ama öyle sýradan bir kitap deðil.
Sonundan da baþlasam da aynýsýn, baþýndan baþlasam da ayný.
Nereden baþlasam sana çýkýyor, senliðe çýkýyor sensizliðim.
Sen öyle bir gerçekliksin ki benim için.
Bütün þu güzel ifadelere yer veren bir gülüþün var.
Sen öyle bir gerçekliksin ki benim için, seni rüyalarýmda gördüðüm zamanlar mutlu olduðumu anlýyorum.
Ýþte sensin þimdi karþýmda duran görkemi bol manzara.
Adýn saklý yüreðimde, inceden bastýrýyor bir yanýma.
Acým da sensin, tatlým da.
Sen benim uyanmaktan korktuðum en güzel rüyamsýn.
Sen benim deliliðim, kalbim,
yorgunluðum ve sarhoþluðumsun.
Ben aþk sarhoþu deðilim, sen sarhoþuyum.
Sen öyle bir güzelliksin ki adýný söyleyemediðim kadýn, beni bütün kötülüklerden alýp eþsiz bir güzelliðin içine koyan.
Sen öyle bir güzelliksin ki, hüznümü de sende yaþadým ben mutluluðumu da.
Seninle ilk defa çay içtiðimiz o gün, o gün anladým hayatýn anlamýný aslýnda.
Ýnan o gün çayýn soðukluðunu farkettim.
Sen beni sevsen de sevmesen de ben seni hep sevecektim.
Bunun ölümün gerçekliði kadar farkýndaydým.
Sana karþý öyle bir aþk besledim ki içimde.
Onu daima yaþatacaðým.
Senin bu dünyadaki varlýðýnýn bile beni yaþattýðý gibi.
Senden sonra sigaraya da baþladým.
Tek kötü alýþkanlýðým diyebilirim.
Nedenini sorma, bende bilmiyorum.
Sen gittikten sonra herþey deðiþti de, bir içimdeki sana olan sevdam ayný güzellikte sürüyor iþte.
Geçenlerde doktora gittim.
Böyle içmeye devam edersen, fazla yaþamazsýn dedi.
Umrumdaymýþ gibi yaþamak.
Yaþamak senin olmadýðýn bir yerde ama seninle ayný gökyüzü altýnda.
Hem bir umut bana, hem çaresizlik.
Hem bir bahar sýcaklýðýnda açan papatya hem de soðuktan donmak üzere olan bir serçe gibi bir þey iþte.
Ben seni yaþamýmýn bütün mucizeleri arasýnda en güzeli seçtim.
Belki de sen gördüðüm mucizeler arasýnda tektin.
Artýk alýþtým yokluðuna, ama inan seni görmeden yaþamanýn nasýl bir cehennem olduðunu söyleyemem sana.
Ben iyiyim beni merak etme.
Ama sende iyi ol, beni hüzne meyletme.
Allah böyle yazmýþ kaderimizi.
Ýyiki de çýkarmýþ karþýma seni.
Seni öyle güzel sevmiþim ki, güzel kadýn.
Güzelliðin sevmek kelimesini kuþatmýþ bu kalpte.
Seni öyle güzel sevmiþim ki ben,
Ben ben olalý görmedim bir þiiri baþka bir yerde.
Sen bir þiir oldun aldýn baþýný gittin iþte.
Sonuç bu sevdiðim, sevdiceðim.
Sana beyaz papatyam derdim.
Belki biz olamadýk ama, sen ve ben hep olduk ya bu yetmez mi ki sanki bana.
Neyse fazla uzatmayayým.
Ben seni yalnýzca sevmedim.
Bekledim de hep, beklerim de hep.
Hep ayný güzellikte de severim.
Hep ayný güzellikte de beklerim.
Þimdi buraya,
Sana olan son mýsralarýmý býrakýyorum.
Ben sevdiðim, senin Allaha olan inancýný kýskanýrcasýna sevdim seni.
Seni gelsen de gelmesen de hep bekleyeceðim.
Ve inan benim güzel papatyam,
Seni hep ayný güzellikte seveceðim.
Bir ömür,
seni sevdiðim her gün bana zaten bir ömür sevdiðim.
Ben seni sevmek ve beklemek için yaþýyorum.
Hepsi bu kadar söyleyeceklerimin,
Yalnýzca sana.
Sosyal Medyada Paylaşın: