CORANALI SANDALYE

Eski bir sandalyeyim
Eski bir kahvenin eþiðinde
Yýpranmýþ dört ayaðýmýn altýnda
Ýnleyen taþlarý dinliyorum

Hangi daðdan geldiðini bilmediðin tahtalarýmda
Ýçi sýzlayan paslý çiviler
Ýnsan elleri her yanýmda
Kederli nasýrlý bir iþçinin
Ýçini dinliyorum.

Her gün farklý farklý misafirlerin kýçlarýnda
Korkular hissediyorum
Geçim derdi seçim derdi
Bir cimrinin elinde
Çayýn tek þekerini kederli
Terleyen avuç içini dinliyorum.

Döküldü boyalarým
Aç kalmýþ köpek
Gözleri kör kedi görünümündeyim
Her insanýn yukarýdan yediðinin aþaðýdan
Yellenmesini dinliyorum.

Yine de müþterilerim var birkaç
Beðenilmeden beklesem de bir kenarda
Bir hurdacý var üstümde dinlenen
Gizliden gizliye demlenen
Üzümün son halini dinliyorum.

Bir gün birden kesildi ortalýk
Dermaným kesildi
Kalakaldým kapý önünde
Her sandalye içeride sýcacýk
Sonbaharýn birkaç yapraðý çürümüþ
Üstümde ölümün yükü.
Yoldan geçen birkaç kiþiden maskeli
Korana dinliyorum.

Korkum yok bana dokunan ellerden
Oturanlardan tedirginliðim
Maskede takmýyorum kolonyada istemem
Bir sokak kedisi bazen üstümde
Bazen tek baþýma
Herkese þarký söyleyen
Karabulutlar arasýndan
Güneþi dinliyorum.

Ben coranalý sandalye
Sizlere akýl fikir diliyorum.
Hep ayný yerimdeyim
Ben söz dinliyorum.

Þuayipodabaþý
28.03.20202/Kepez


Sosyal Medyada Paylaşın: