SOĞUK
Bilinmez çok eskidir mazisi,
Yoksulluk, bir insanlýk suçu.
Cehennem bir tarafýnda,
Dünyanýn, cennet bir ucu.
Üretim hatasý insanlar,
Paylaþým fakiri þu zenginler.
Yiyip içerler hiç durmadan,
Yürekleri yok ne kadar dinginler.
Doyurabilsek zenginleri,
Kalýr mý açlara kýrýntýlar?
Azýcýk gülse ekmeksizler,
Baþlýyor hemen hýrýltýlar.
Soðuk gelir pencereden,
Son çýrpýnýþta sýcak ellerimiz.
Ýnsanlýðý yiyen insanlar mutlu,
Kapalý gözlerimiz, suskun dillerimiz.
Þýmarýr suyun baþýndaki harami,
Sýrtlanlar kemik derdinde gün boyu.
Ýhanet eskiden beri kendi toyuna,
Kepazelik moda, bitti iyiliðin soyu.
þuayipodabaþý
14.12.2018/Kepez/Çanakakle
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.