Ortalýkta kanýmýzý donduran,buz gibi bir hava esiyor kalmadý artýk hiç ne tadýmýz,ne de tuzumuz ürkek bir serçe gibi,her an tedirgin huzurumuz sürü psikolojisi içinde sürüklense de ruhumuz yeter ki hiç tükenmesin,sevgimiz umudumuz
yaþantýmýzý kaosa sürükleyen bir corona belasý dünya üzerine karabasan gibi çöküyor herkes acýmasýz bu kabusla boðuþuyor ölüm korkusuyla yüreklerimizin nutku tutuluyor endiþemiz kaygýnýn zirvesine týrmanýyor
çeliþkili,karmaþýk duygular içindeyim yüzümde zoraki sahte bir gülümseme içimden geçenleri maskeliyor herkesi etkisi altýna almaya hazýr eþkýya gibi bir virüs de pusuda bekliyor
ülkemin tenhalaþmýþ sokaklarýnda garip bir hüzün dolaþýyor baþýna buyruk herkes sus pus olmuþken,korku dolu bakýþlarda sýtma tutmuþ yüreðim,sarsýlýyor can telaþýyla silkeleniyor,kendine geliyor yalnýzlýðýnda
içinde,hep bir umut ýþýðý yanan gözlerim yalnýzlýðýn penceresinden puslu gökyüzüne dalýyor bir su gibi akýp giden ömre manasýzca bakýyor Sevgili Eþim diðer odadan bana yüksek sesle sesleniyor irkiliyor,koþup gidiyorum,can kulaðýyla dinliyorum
"hadi yap bir orta þekerli Türk kahvesi de içelim" diyor hatýrý sayýlýr bir kahve yapýyorum,otuz altý yýlýn aþkýna gözlerinin kahvesi tadýnda kendime de bir fincan dibek kahvesi ýsmarlýyorum yudumluyoruz hayatý süt liman yaþarcasýna
buz tutmuþ yüreðimde suya düþmüþ hayallerimi bir hevesle gömlek niyetine giyiyorum üzerime boyalý saçlarým gibi,eðreti duruyor düþlerimde kayboluyorum beni saran bir boþluðun içinde
tutsaklýðýn atmosferinde savaþýrken hepimiz de can sýkýcý ayný havayý soluyoruz bir an evvel derin bir nefes alýp yaþamayý nasýlda bekliyoruz dört gözle saðlýkla,huzurla,barýþla,sevgiyle...
AYLA CERMEN TÜFEKÇÝ / 26.03.2020 Sosyal Medyada Paylaşın:
Ay.ışığı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.