ŞİİRİN RUHU...

Yalnýzlýðý tayin ettim doðdum doðalý
Sözcükler b/içimsizdi önceleri
Aslýnda imla hatalarýnýn daraðacýnda sallandýrýldýðý
Ne çok önsezi lakin sustum:
Ne çok dip not:
Elbet koydum baþýna þiirin
Hani olur da yanar durduk yere
Alevi tayin etsin þiirin ruhunu.

Köhne bir lahit idi aklýmýn pencereleri
Aklýma þerh düþtüðüm üç beþ diploma
Zehir gibi olsam da ömür boyu
Yaranamadýðým insanlýk
Elbet hüzün ve acýlar adam boyu.

Yalnýzlýðýma þahit idi yüce Rabbim
Ne zamanki sevdim
Hor görülen yüreðime nice tohum serptim
Ve uzadýkça uzadý boyum
Uzadýkça uzadý ömrün sulh bildiði umudu da
Eksik etmeden heybemden
Güne dair ne bir sitem ne de kinaye
Hele ki insanýn da tek derdi oldu mu ki kendisiyle.

Tek heceydim sadece:
Gül ve aþk.
Haznemde saklý saðanak
Elbette içimdeki çiçek bahçesini mahrum býrakmamak
Adýna.
Savdýðým iblisi
Yanlý yansýz densiz seyrini ömrün hak gören
Ve ben Allah rýzasý için yaþayýp, seven
Mazlum bir yürekten baþkasý da deðilken.

Sözcükler karanlýðý daðýtan
Oysaki geceydi buluþtuðum
Ýlhamýn verdiði saatte
Ömrü serip de hecelere
Buluþmak adýna nice yürekle
Kaleme kâðýda sarýldýðým
Belki de bir avuntu
Savruk yüreðimin de yýkýlmazken tabusu.

Þafaðýn zümresi idi yýldýzlar
Gönlün de ukdesi elbet
Dünde unutulmuþ anýlar ve yarým kalmýþ masallar.
Ne bir masal kahramanýydým ne de melek
Sadece yüreðin feri ile yolunu bulan
Elbette kaderin öncüsü inancýma
Asla da kimselerin ket vuramadýðý
Duvarlarýma raðmen gözüm de hep yüksekteydi:
Elbet Allah katýna ereceðim hidayetle
Dünyaya ve sevgiye ve tüm insanlýða
Açtýðým o pencere.

Katýksýz sevdiðim yüreðimle
Ait olmak düzeneðe
Reddedilsem de milyon kere
Asla dem vurmadým þerden ve lanette
Öfkesini bileyenlere dahi uzattým zeytin dalý
Sevgiyle düþtüðüm yolda
Gözümden düþen her yaþta saklý utkum
Aþkýma sahip çýkan afaki gölgeler
Nihayetinde Rabbimle buluþtuðum
Gün gibi aþikâr.


Sosyal Medyada Paylaşın: