Baharda Karantina

Karantinadayým, çýkmýyor sesim,
Binalar parmaksýz, beton kafesim,
Baharý beklerken, söndü hevesim;
Bir virüslük caným var imiþ meðer.

Korkar olduk, beþer iken beþerden,
Bir sýnav bekliyor, görünmez, þerden,
Kasýp da kavurdu, dünyayý birden;
Dar günde, tek Rabbim, yâr imiþ meðer.

Merhamet kalmadý, arttý zulümler,
Vakalar çoðaldý, gelir ölümler,
Elden bir þey gelmez, aciz ilimler;
Çaresi bulunmaz, sýr imiþ meðer.

Kendimle kalmanýn, en iyi yaný,
Tefekküre dalýp, düþünme aný,
Yorgun bedenime, konmadan taný;
Aldýðým her nefes, nur imiþ meðer.

Fýrtýnalý günler, elbet geçecek,
Kýrlarda papatya, nergis açacak,
Kýrlangýçlar kanat çýrpýp uçacak;
Sabýrla sýnanmak, zor imiþ meðer.

23.03.2020
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın: