derdin ne çocuk
o kaldýrýmlarýn arasýnda ýþýklar
biri birine deðmeyen renklerin duman karýþýmýnda
ne iþin var git uyu yada oyun oyna en güzeli oku
sana sahip çýkmayan insanlar ne kötü çocuk
o gözlerin ki umudun parlayan geleceðidir
unutma çocuk bünyen alýþamaz ne soðuk ne sýcak adaletsizliðine
Hala simit satýyor içimizdeki çocuk
bazýsý kir pas diðerleri elinden büyük iþlerde
rengi yok dili yok ruhlarý ayný dünyanýn garipleri sanki
Hem Diyarbakýrda kiralýk bisiklete binmek kolay
Filistinle elleri kalem yerine taþ tutan bir çocuk olmak
Afrika da ise su aramak var ya böyle devam eder mi ?
ve Suriyede gökyüzünden düþün bombalara bakmak
hangi þeytan ki anadan babadan ayýrýr sizleri
ve vatansýz olmak ? neden
yaðmur hiç yaðmasýn istiyorum üzerime
nede ýþýklarda durmak mendil simit ve gözyaþý gibi burukluk
görsen öyle temiz ki renk renk güldüklerinde ve kuþ gibi sesleri
iki teker üç köpek bir çocuk el ele
tek tek dolaþýyor kaðýt plastik hurda gibi sokak
ayaklarý yýrtýk her yer asfalt insanlýk çöp ve gariplik çocuk
daha da kolay
kar yaðarken sokaklara mahkum olmak zor
eli donmuþ ayaklarý kirli üzerinde renkli yüzü ve yüreði temiz ama çocuk
toprakla oynadým bir þeyim yoktu
pazarda kayboldum sokaklarým yoktu
okumak için bin merdiven yürüdüm aklým yoktu
ölümün gezdiði dünyada
çocuk olmak ne kadar zorsa
o kadar zordu onlarýn gözleri ile görmemek insanlýðýn bitiþini
sen büyüme Çocuk
hep ayný kal lütfen
hayat senin bildiðin kadar ne güzel nede önemli Çocuk...
aslýnda gökyüzü gibi her biri
hiç büyüyor geziyorlar
bulutlar gibi...
güneþe ve yaðmura
en çokta sevgiye aþýk çocuklara
güzel günler göreceðiz çocuklar umutla belkide düzelir yarýnlar...
:
:
:
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.