Zor ederdim sabahý, buluþacaðýmýz günler, Çocuksu bir heyecanla giderdim parka erkenden. Kimseler olmazdý o saatte benden baþka, Bir de güvercinler...
Hep, bir çörek götürür, ufalardým onlara, Sonra sýrtýmý dayayýp koca çýnara, Bir sigara yakar, Telaþ içinde kapýþmalarýný seyrederdim, Ve inceden esen bir sabah rüzgârýnda, Çýnar yapraklarýnýn huzur veren sesini dinler, Sigaramýn dumanýna dalar, giderdim. Bilsen neler görürdüm o dumanda, neler düþlerdim, Yüreðim sevdâna doymuþ, fakat ellerim, gözlerim sana aç, Seni beklerdim.
Sonra sen gelirdin, kaçýncý sigaramda, bilmem, Hep geç kalmanýn telaþý olurdu sesinde. Senin gelmenle birlikte, kýpýr kýpýr olurdu güvercinler, Senden düþen bir ýþýk yansýrdý renklerinde, Sanki, pýrýl pýrýl sevgi dansederdi teleklerinde...
Sen neler yaptýðýný anlatýrdýn, niye geciktiðini, Ben dinlemez, gözlerini seyrederdim hep, Bazen, konuþurken perçemin düþerdi gözüne Baþýný öne eðdikçe, Ve bütün þeytanlarý kovsam da Ýçim bir tuhaf olurdu, ellerin, elime deðdikçe...
Bazen de, muzip bir rüzgâr esiverir Çapkýn þarkýlar söyletirdi eteklerine, O zaman, Utangaç bir tebessümle kýzarýrdý gamzelerin, Öyle tatlý olurdu ki mahcup bakýþlarýn, Belki de arýlar, bal diye taþýrdý o bakýþý peteklerine...
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
Þimdi çok uzaklardasýn sen, Aramýza daðlar serilmiþ perde perde, O çýnar yok, güvercinler yok artýk, O yaz sabahlarý nerde?
Þimdi gönlüm, senden kalan hatýralarla dolu bir kadeh, Ýçerim gece gündüz, ama tükenmez hiçbiri; Ýþte, yastýðýmda kalmýþ kýzýl gecelerin rengi; Bir hatýra kýzýl saçýnýn tellerinden Ve odama sinmiþ karanfil kokun, O kýzýl gecelerden.
Bir de sýzlayan yanýklarým var senden yadigâr Gözümde gözlerinden, Dudaðýmda öptüðüm o minik ellerinden... Ve karþýmda bir resmin, altýnda da bir demet durur hep Yüreðimden topladýðým siyah güz güllerinden...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.