Kýymetli yüreðine nefesini ulayarak, þiirime ruh üfleyen deðerli aðabeyim, AKSAKAL Enver ÖZÇAÐLAYAN’a çok teþekkür ediyorum.
Kimsecikler bilmiyordu onu sevdiðimi
Su uyuyordu nilüfer çiçeklerinin koynunda
Þýrýltýlar þeklinde geliyordu horlamalarý
Gül uyuyordu bülbüller ormanýnda
Hiç kime görmüyordu
Öpüþmeleri ve koklamalarý
Nefeslerin birbirine karýþtýðý sarýp-sarmalamalarý
Ay uyuyordu kara geceliklerinin koynunda
Heyhat...
Birdenbire delindi dehliz
Ay aydýnlýk oldu yer, gök, deniz…
Ödüm koptu bilecekler diye onu
Þükür ki
Ardý sýra býrakarak ýþýklý bir iz
Ýdraki imkânsýz bir hýzla
Fener alayý gibi geçti bir yýldýz
Kolunda pýrýl pýrýl bir kýzla…
Kimsecikler duymuyordu onu sevdiðimi
Kar uyuyordu pamuksu bulutlarýn koynunda
En büyük korkum ’Ölüm’ denen o usta hýrsýz
Bilirim, gücü her þeye yeter ve sýnýrsýz!
Gýcýklýk eder, söyler
Veya
Farkýnda olmadan aðzýnýzdan kaçýrýrsýnýz
Bu sebepten olmaz...
Size de diyemem
Gücenmeyin ne olur
Okuyun ve unutun onu sevdiðimi...
Hatta uyuyun...
Antakya,
06 Aralýk 2011
Ali ASAFOÐULLARI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Ağlayan Adam DEĞER (Sözler) Memleket MOR Kadın Ve Şarap Ateş ve Su ALIŞKANLIK VAKİT, HELALLEŞMEK MEVSİMİ Ben Yalnızım VAKİT...HELALLEŞMEK MEVSİMİ