Teni yeþil baharlar saf, durur karþýmda, Bir, ýrmak akar tarihten yüreðime… Kokuþmuþ medeniyetin yüzüne çarparak, Ýçimde bir sevda kaynar… O vakit bana, ceylan gibi, Leyla bakýþlý bir, þirin salýnýr… Ben bende kalýrmýyým, o vakit sen olurum. Ne mecnun kalýr bende , ne de Ferhat, Zülfün teline sarýlýrým, içime bir güneþ doðar, Tüm bu medeni aþklara inat… Olur, cennetim olur her yer, Ve ben, sende öz kendimi bulur, Asi hallerimi yitirir, durulurum…
Aklýma sen düþünce…
Bu gök, bu deniz, bu toprak… Ve her þey gözümde, þekillenir yeniden … Bu dað, bu taþ, bu kaldýrýmlar, Duvarlar san ki, isminle dillenir, Her þey, ama her þey seni söyler, Hep seni anlatýr… Ve ben, sende öz kendimi bulur, En asi hallerimi yitirir, durulurum…
Aklýma sen düþünce…
Her þey rengini, ahengini bulur, Birer birer yerine oturur taþlar … Dinlediðim bütün þarkýlar, Mýzrabýn dokunduðu her tel, Seni anlatýr, sana inler… Sana döner dünya, Ve ben, sende öz kendimi bulur, En asi hallerimi yitirir, durulurum…
Aklýma sen düþünce…
Yeniden doðarým, Çiftyýldýz bakýþlarýn gölgesinde uyanarak… Ve güne þükrün hazzýný taþýrým, Senden öncesini yaþanmamýþ sayarak… Ah bir bilsen bakýþlarýndan yüreðime düþen, O týlsýmlý ezginin sevincini… Ve en güzel ezgi senin adýndýr… Bilirim, Sende, en asi hallerimi yitirir, durulurum…
Aklýma sen düþünce…
Yanýt bulur bende bütün sualler, Þifreler kýrýlýr, Ýmkansýzlýk... Nedir, ne deðildir? sevdikçe anlamýný yitirir mesafeler… Ah… bir bilsen, Ne güzel duygudur seni sevmek... Düþünürüm, Bilirim... En gerçek görüntüdür hayalin… Ve seni seviyorum diyebilmek… Hissedebilmek, Dünyanýn bir ucundan, Ta... öbür ucundan... Seni duyabilmek, seni solumak, Sana ait olmak... Ne güzel yakarýþtýr sana haykýrmak, sana, senin için ölüyorum diyebilmek...
___________yorgunkalem...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yorgun-kalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.