Erguvan öpücüğü

-her veda bir þiire merhabadýr-


çiy düþmüþ saçlarýmda sabah.
üstümde bir elveda,
akþamdan kalma…


hüzün,
tan yeri kýzýllýðýnda gözlerimde.
ayrýlýktan rehin...


ayaz üfleyen rüzgarýn eli saçlarýmda.
ürperiyor yangýn yerine dönen bedenim…


dilimde diken,
yarým kalan sözcükler.
gözlerim baðýþlamýyor
veda eden düþleri…


-erguvan öpücüðünde gün-


temmuzda sonbahar yaðmurlarýna
teslim oluyor mevsim…


hüzün saðanaklarý
kirpik setlerini devirip,
silip süpürüyor hayalleri.
yürüyor hasret denizi suskun kentin üzerine.
sulara gömülüyor kimliksiz ömrüm…




AA
Sosyal Medyada Paylaşın: