ANT BOZULDU
Bir varmýþ bir yokmuþ,
Yýlan yokmuþ, akrep yokmuþ!
Sýrtlan yokmuþ, aslan yokmuþ,
Ne yabani köpek varmýþ, ne de kurt,
Ne korku varmýþ, ne de dehþet,
Ne iyi görünmüþ, ne kötü görülmüþ
Hayat önce bir düþmüþ...
Ýnsanýn rakibi yokmuþ.
O günlerde, Þubur-Hamazi ülkesinde
Bahçelerde asmalar açarmýþ
Kimsenin yokmuþ bir kedisi
Diþisi, erkeði, yabaný yerlisi!
Güvenlik içinde dinlenen Martu ülkesi,
Bütün evren, üzerlerine titrenen halklar,
Enlil’le tek dilde konuþurlarmýþ.
Sonra, cüretkâr efendi, cüretkâr prens, cüretkâr kral,
Enki, emirlerine güvenilen, bolluðun efendisi,
Ülkeyi gözeten bilgeliðin kendisi,
Tanrýlarýn önderi
Eridu’nun kaðaný kýrmýþ insanýn kalemini
Aðýzlarýndaki söz deðiþmiþ,
Çekiþme, çatýþma ve çarpýþma
Kan ve gözyaþýna evrilmiþ.
Kimse inanmamýþ bir daha
Bir olan insanýn konuþmasýna.
^^..^^ (( Onentalia 39, syf. 103 - 110 Sümer Tablet okumalarýndan alýntý yapýlmýþtýr. ))
Yeniden uyarlayan;
M. C. ( Arkeolog )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.