BABAMA SİTEM...
Ne sen anlayabiliyorsun,
Tohumunu atýp filizlendirdiðin beni...
Ne de ben anlamaya çalýþýyorum,
Dünyaya geliþ sebebimi...
Sende 1970 lerin kargaþasý hüküm sürmekte hala...
Denizler, Mahirler, Hüseyinler...
Ben 2000 lerin þaaþalý cazibesine vurgun;
Dilimde biraz yaralý ama bir o kadar hümanist kelimeler...
Nasýl bir adamsýn sen allah aþkýna?
"seni seviyorum " dersin....
Sevgiyi sadece iki kelimeden ibaret zannedersin...
Oysa sen sadece topraðýný önemsersin...
Bir ceviz aðacýný büyütmek,
Bir domatesi kökertmek...
Bir tozlu topraðýn ufak bir zerresi kadar özverili davranmadýn bana...
Ne de aðabeyimle, iki kýrýlgan ablama...
Kurmuþsun kendine pastoral ve yalnýz bir dünya
Hiç birimizi davet bile etmezsin oraya...
Alýp baþýný gidersin çok uzaklara...
Anamý bile dahil etmezsin çoðu zaman i mgeye hasret yalnýzlýðýna...
Güvenirsin deli gibi bilirim...
"Aslan kýzým herþeyin üstesinden gelirsin" dersin...
Oysa bilmezsin ne hatalar sonucu ulaþtýðýmý doðruya,
Ne günahlara saplandýðýmý,
Ne bedeller ödediðimi hiç bilmezsin ve bilmeyeceksin baba...
Sen baþýmý okþadýðýnda irkilirim nedense,
Hiç bir sýcak nefes uyandýrmaz o temaslar bedenimde...
Bu belki de kendi suçun anlasana...
Öyle uzaktan sevmeye alýþtýrdýn ki kendini,
Varlýðýn , yadýrgama sebebim oldu artýk seni...
Uzaktan uzaða sevebilmeyi öðrettiðin günden beri,
Hep naif ve postalanmayacak mektuplar yazarým sana...
Ama ne vakit bir sela verilse;
Ebediyete ulaþan isim zikredildiðinde,
Ýrkilirim...
Seni yitirdim sanýrým...
Elim kolum tutmaz olur,
Yýðýlýp kalacakmýþým gibi gelir bulunduðum o noktaya...
Var git sen kendi dünyanda da olsun yaþa...
Yaradan yokluðunla sýnamasýn beni,
Ya da benim caným senin canýna kurban olsun
BABAM....
(04/07/2008-ANKARA) (A-Y)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.