ilk gün

dünya denen cehennem buzdu
ayaklarý gövdesinden büyük diþler
ve saman bitmeyen kara ve mor okyanuslar yoktu

*

bu çýlgýn yalnýzlýkta ateþ aramak gibi kimsesizlik
yaðmurlarýn sesi bulutlarýn adý güneþin buðusu
uçan ve kaçan memeli canlýlarý düþün

*

öyle bir yerdi ki
yeni doðmak tatlý ve beyaz bir ruhla
ve bir gülücük eklemek siyah yüzüme

*

taþlardan ocak yapmak gibi umut
ve kazdýkça medeniyetin asil topraklarýný
sevinmek gibi bir þey bu anlamak öze yetinmek

*

gecelerde çakal sesleri
ve yarasa kanatlarýnýn çýrpýnýþlarýnda uyumak
ne tuhaf

*

korkmuyorum
yeni bir çaðda düzelirim biliyorum
bu amaçsýz bekleyiþin ýþýðýný aramak gibi ama güzel

*

bir kuþ kondu maðarama dün
sineklerin üstümde gezerken
beyaz kanatlarý vardý sanki içim ýþýndý erkenden

*

suyum yoktu
ve toprak uyuyordu
bu donuk yerde

*

ne ekmek karasý buðdayým var
nede kalýn giysilerim
her bir yaným üþüyor sanki

*

ve gökyüzü güzeldi mavi gibi asil
yeþil tüy gibi nehirler olmasý lazýmdý
sende uç kanatlarýn gökyüzü ölümsüzü

*

güneþ daha büyük bu gün
gün gün eridi buzun kalýnlýðý
çiçekler açtý ismini bildiðim sadelikte

*

daha ateþi bulmadýðým zamanlardý
ve resim yapmayý öðrendim gölgelere bakarak
ilk harfin þaþkýnlýðý var aklýmda


*


dün kimse yok mu ?
diye baðýrdým
bir ses yüzüme vurdu üzüldüm...

Sosyal Medyada Paylaşın: