düşlemek başka

görmemiþ bir göz ile
üryan ve beni yakan üçgen darlýðýný
okþayarak tutkunluðun zaferine gidiyorum



ten rengi bu þehrin karanlýðýna inat
ýlýk ve yalnýz kývrýmlarýnda süzülerek
dokunduðum ve öptüðüm kýzýllýkta



virajlý damar dan sýyrýlarak
yeni bir uygarlýk görüyorum
içinde



kýrmýzý kanýn boþalan açý
iç nefeslerde ritimlerine ayak uydurarak
bir bir yalnýzlýklarýmý kapatarak


ýlýk ýlýk ve damla damla büyümek
tan ayazýnýn üstünde dilim dilim doyarak
eklenerek uzun saçlarýn kokulu gölgelerine



bir düþün iz gizeminde yaþamak
gözlerimde birleþen nehirlerin coþkusu
ruhumda ise benden büyük onun birleþimi


yaþamak birden bire
doyumsuz bir ilaç gibi dokunmak
hissetmek her bir huyunda ki üryan sesleri


hece gibi nefesten akan dudak izine
tutku gibi yarým ayýn uykusuna eklenerek
bir gece gibi çýplak yalnýzlýklarýmý örterek


düþlemek parmak arasý uçlarýna
aklýmla dokunarak yasamak kalýn seslerde
üþüyen geceyi yalnýz birleþerek ýþýtmak




uçlarýndan emiyordum
o beyaz süt kokan tatlý kýrmýzýlýðý
ellerimde atan titremelerin kenarýný



gidip geliyordum zaman
aka aka yanýyordu
vadinin pembe delikleri


Sosyal Medyada Paylaşın: