DİLEMMA XX
Ýnsan bu, çabuk kirleniyor
Bileklerinden açýlýyor önce
Sonra diliyle dökülüyor inceliði, þehvetler için
Tüm esrarýný paylaþýrken elbiselerinde
Sýkýþmýþ etleri ve haykýran narasýyla
Buradayým diyor, hiç susmayan çenesiyle
Ýnsan cins-i latif bir evreden
Cins-i acayip bir sekteye geçiyor
Desinlerden görsünlere uzayan
Eðri büðrü doðrularýn arasýnda
Kendine dua ezberleyen bir Din buluyor
Din iþitiyor, sinkaf yaþýyor
Ýnsan bulanýk bir su gibi
Korkuyla siftinen cesaretsiz bir pesimist
En ünlü tiyatrosuyla yabana
Can ile caným katan bir oportünist
Esrik kokular yayan bir kokarca
Ýnsan bu, kadýn üstelik
Siftah bir kemik eðriliðinden yaratýlan
Hassas terazide def tutan
Ýþine geldiði kadar duygusal
Ýþine geldiði kadar sadýk
Ve iþine geldiði kadar aþk yaþayan
Ýnsan iþte
Bir vakitler yakýn doðuda
Sabun gibi menfaatlerine kayan ne varsa
Çark edip duruyor.
Ahmet Serdar OÐUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.