Her gün bu sahillerde, ne ahlar çekerim ben!
Kumsalýn dili yok ki, olsa da bir anlatsa…
Her ah/a bin bir damla, gözyaþý dökerim ben!
Dalgalar gelse dile, figanýmý dinletse…
Gönül çok kan kaybeder, sar sarmala kesilmez!
Kanamaya görmesin, ancak sevgi dindirir…
Bir yazgý ki bilinmez, yaðmur silmez, ter silmez!
Yaralý gönülleri, sevdalar sevindirir…
Yumarým gözlerimi duysam bile sesini!
Yar, seni görünce hep ayaklarým dolaþýr!
Sevgili sen ne yaptýn, kestin tüm nefesimi!
Her tedbiri alsam da, sevdan gelir bulaþýr…
Bir cam parçasý deðil, elbet bu kýrýlan kalp!
Kýrýldý mý yamanmaz, o cam deðil bir candýr…
Sanma ki ben uydurdum, sanma o uydurma kalp!
Kalbe zarar vermeyen, candan seven canandýr…
Sanki elin elimde, gönlümü ýsýtan o!
Sevdiðin þarkýlar hep dökülüyor dilimden!
Kokun, ummaný sarmýþ, eþsiz bir gülistan o!
Hala aklým almýyor, nasýl düþtün elimden…
Antalya-2020/02
TDK:
Kalp: yürek, gönül...
Kalp: sahte, uydurma, kalpazanlarýn yaptýðý...
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.