UHUR-A DÜŞ(ÜM) Selma Pekşen

Yüreðimi acýtan bir þey var içimde,
Mazinin enkazýna yakýlan aðýtlar mý?
Kanadý kýrýlmýþ Zümrüdü Anka kuþu,
Kaf Daðý’nýn ardýnda yakýlan umutlar mý?
Örselenmiþ sevdalarýn, kan kaybýnda yitikliðim…

Ah bir bilsen!
Uhur-a hasret duyan çýrpýnýþýmý…
Tabularýný yýktým, hayat denen keþmekeþ.
Doðurmayý bekleyen diþi yalnýzlýk,
Muþtusunu ver geceye,
Baþladý sancýlarý siyah þafaklarýn…
Harelensin ýþýksýzlýk, kendi kafesinde,
Þark, bekleme gün doðumunu!
Þems daha afakýn mizan kefesinde…
Belki baþ kaldýrýr en asiliðiyle,
Belki yoðurur rüzgarý, tuzlu denizle…
Ne bileyim iþte,
Belki bir pare yel düþer nasibine…

Anlayabilsen,
Darmadaðýn coðrafyamýn, yakan çöllerini
Küskün yaðmurlar, zeytin dallarýna…
Talan bulutlar, yað/ma.
Sina kapat gözlerini sen de, sonsuzluða!
Gözyaþým sebil susuzluðuna…
Bak, baðrýnda kardelenler filizlendi
Zemheri daha mý sýcak ne?
Kaç bahar tutuþtu, matemin çýrasýnda
Can, her gün bir can çürümekte,
Umarý kayýp,
Zulasýnda biriktirdiði buruk anýlarla…

Durdurabilsen,
Ah-u zara teslim düþ(ün) acýlarýný.
Kefaleti ödenmiþ çoktan yaþamanýn.
Bir ömre inat, bin ölüm diriliyor,
Önünde ki vadiyi aþýlmaz mý sandýn,
Oysa kaç dað aþýndý, kasvetinden kederin…
Bir kolunda sebep,
Diðerinde kafi gelmez bir gayret,
Maverasýnda tükenen ömrün son cemresi…
Aman vermez dilbazýn iðnesi,
Küfrana þükran ne hacet,
Yitirdik düþleri vesselam…

Haykýrabilsen,
Yüreðinde kavrulan lavlarýn kýzýllýðýný.
Simasýnda sýðýntý tebessümler,
Lebinde eðreti kalmýþ buse…
Çýðlýk büyümez mi mor halkalý gözlerinde.
Yedi düvel inlesin zýlgýtlarýnla,
Seksen iki burcun, yedi þehidi
Dicle tuz basar mý yaralarýna…
Yedi can, tek yürek bir tahta salda,
Sen de ak perçem üstüne karalar baðla…
Ben-ü Sen çýnlasýn nidalarýnla,
Þimdi bir garip þair aðlamakta…

Yüreðimi kanýrtan bir sýzý var içimde,
Ayalarýmda bir alev topu
Ve kemiklerim çatýrdayarak ayrýlmakta…
Enel Hak, derman sen de…
SELMA PEKÞEN

Sosyal Medyada Paylaşın: