Sen Gülümse Bana

Bir gülüþü var, sanýrsýn bahar gelmiþ, aðaçlar çiçek, kýrlar yeþile bürünmüþ.
Gülüþü, karanlýðýn ardýna doðan güneþ gibi, umutsuzlara umut, hasreti vuslat, mutsuzluða mutluluk getiriyor.

Öyle güzel gülüyor ki, yaðmurun topraðý serinlettiði gibi, gülüþüne þahit olan herkesin içini serinletiyor, hüznünü daðýtýyor.

Bayram sabahýna ulaþmýþ çocuk tadýnda gülüyor, öyle saf, öyle içten, öyle güzel.
Gülüþü coþturuyor denizleri, çiçekleri, gülleri, gülüþü coþturuyor kurumuþ topraðý.
Gülüþü uçuruyor insaný gökyüzüne, uçuruyor mutluluða, gülüþü geceyi aydýn, kederi güzel kýlýyor.
Yaþamýn tüm kapýlarý, mutluluðun tüm kapýlarý, umudun tüm kapýlarý gülüþünle açýlýr.

Ansýzýn dolarsa içime hüzün, ansýzýn düþersem umutsuzluða, ansýzýn düþerse yaþlar gözlerime, sevdam gülüver, güldüðünde daðýlýr gider hüzün, kuruyup gider yaþlar gözlerimden.
Sevdam, Güzel gülüþlüm, þiirim, sen gülümse bana.

Karanlýkta býrakma, umutsuzluða, mutsuzluða, yalnýzlýðýn dipsiz kuyusuna itme, istersen al beni benden, müebbet et yüreðine, gülüþünden mahrum etme beni, yaðmurundan, baharýndan mahrum býrakma, gülümü susuz býrakma benim.
Sosyal Medyada Paylaşın: