Son duraðýn Þubat dörtlüðü geceyi heceleyerek sisli þehirler döküyor Ve henüz yüzü güne çýkmamýþ zaman kýrýðý hallice...
Yalnýzlýk þiirlerinin yarýmlýðýna yaðýyor kar Kavruk dilin sorgusunda sorular -iyi misin- Dünü gün-günü de dün eden fotoðraflarýn benden sonra doðanlarý Yaralý bir yapraðý gönderir avuçlarýma Uzun saatlerden bahsederiz Sonra bir ses -iyiyim-
Susayarak gözlerimi yýkayan bahçenin üzüm yeþili tokluðuna asýlýr kuþlar Kuþlar aç Kuþlar yaralý Tarihin tortusunda Karanlýða ateþ yakan çocuklar gibi güneþe çadýr kurup denizi kokluyorum Sayýklayan aðacýn dem uykusuzluðuysa yaþadýðýma dair Ölmedim evet Korktuðum her bir þeyi ölmeden sevdim Ki, Böyle güzel nasýl ölünebilirdi
Desem ki gittim Gitmediðimden þaþtým Bi güzel acý çektim Bi güzel ulaþamadým ya Gözlerimin uzaklara bakan sükutunda trenler hep yaþlý
Gül gölgelerinde çocukluðumla oyun oynayan elmalar
Unutulmuþ olabilirim
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
-Tesbih- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.