SON AYAK İZİ...

Ölümün kutsallýðýný tartýþan üç yabancý:
Esrik gölgelerin muhatabý tek düze yakarýþ:
Aþka kükreyen bir düþ cambazý gibi
Elleriyle ittiði gelecek ve mahzun gözyaþý.
Bedellerine yenik düþen özürler saklý gök kubbede
Sýrat Köprüsünü geçmeye çeyrek kala
Sözleþen yer ve gök
Belki de kýyamet alameti idi bunca yoldan çýkmýþ
Ýnsan ve ihanet.
Teyakkuzda bir imleç:
Noksanlar pazarýnda küredikçe nefsini
Ne çok ihtimal bir içimde
Soyutlarken aþký ve sevgiyi.

Gün müydü mimlenen?
Ve kükreyen gözyaþý?
Sorulara gebe evren,
Delik ceplerinden firar eden
Nice muhteva:
Hani söz birliði etmiþçesine ay ve yýldýzla
Ýç içe aþk;
Dip dine yalan ve gerçek.
Ýçtimada duygular
Sabaha ne gerek?
Yeter ki fýtrat ulaþsýn huzura.

Ekseni kayýk þarkýlar
Yýldýzlý gecelerde ötüþen çapkýn kumrular:
Bir serenat kimi zaman yoldan çýkan
Belki de bir kýyým,
Yalanlara zemin hazýrlayan timsah gözyaþý.

Ukde kalanla ufkunda karþýladý aþký ve cefayý
Kimi zaman kindar zaman
Kýlýksýz bir hecede
Soyutladý nefsini
Aþka delalet o hasret
Çýkarken ayyuka
Sevdiði kadar yoksunlukta nöbet tutan bir þahika:
Pervasýz gölgelerden alýp da hýncýný
Tünediði akasya aðacýnda
Dillendirirken muradýný.

Köhne bir lahit
Kulaklara küpe ölüm ve acý
Kýlýktan kýlýða giren zemheri
Tutuþan yasýna kefen bildi özlemi kimi zaman
Tetiklenen hüznüne sahip çýkandý sadece Yaratan
Kumda kalan son ayak izi
Ölümü kovalayan bir ferman
Saðdýcý idi madem günahlarýn
Hiç uðruna sustu yürekteki son çýðlýk
Devþiren güne feveran eden bir latif rüzgâr
Ölümlü fani ve bitimsiz imtihaný.

Sosyal Medyada Paylaşın: