ÖLÜMSÜZ ÇINAR AĞACIM...
Ölüm müydü maviden yasýn muadili?
Hani kök hücresinde yetimliðin
Taþkýn mizacýma eþlik eden cebbar bir rüzgâr
Ve yýlkýlarýn uðradýðý
O kapý aralýðý
Az evvel rüþtünü ispat etti mevsim
Diri bir ölü olmayý men ettiðim yalnýzlýk
Göðün tebessümlerini çalan bir martý kadar
Sýrnaþýk de vebali ve gözyaþý.
Öykündüðüm kadar mutluydum
Gitmezden önce hanemizden:
Bir bulut kadar revnak ve dolgun ay ýþýðý
Öyle ya; mevsimi kebirdi acýnýn
Günlerdense kabir azabý:
Gölgeme minnet ettim
Ve yâd ettiðim dünü salýndýðým kadar
Bir baþýma
Azat edilmeyi diledim evrence bir isyan
Edimlerinde kolladýðým bir rahmet
Kavuþulmazlýðýn ýsrarý.
Dökündü pullar, devindi melekler:
Delirendim ve devþirme bir seyyah
Muteber döngünde
Koyultulmuþ gözleri gecenin
Nasýl da frapan bir tevazu
Beklediðim kadar da beklettiðim yaný baþýndaki
Mezar taþý.
Mimlendim ve künyemde direndim:
Kümülatif sevinçler biriktirmiþtim bir vakit
Altýna imza atmayý unuttuðum o akit:
Sen gidince, baba
Yetimliðin bir asalet olduðunu öðrendim zamanla.
Vakur olmak deðildi de mizacým
Ve marazi gölgeler
Feveran edip hücrelerime
Ölmeyi dilediðim geçen her gece.
Zanlarsýz mýydý muradým dillenen?
Afaki sevinçlere tebessüm eden zifiri gölgem.
Bir batýnda doðdu acý ve özlem:
Kaldýðým kadar bir b/aþýma
Emeðime ortak ettim de
Yalnýzlýðýn çatallý sesinde ulu orta
Ýhbar ettim günü Rabbime
Çatýk kaþlarým haris benliklerden uzak
Kaykýlmýþlýðýma da ziyan veren nice izlek
Uðursuzluðun çeperinde
Ölüme yeltenmeliydim belki de.
Tasasýz deðildi iklim
Ve dermansýz makberi yüreðimin:
Aþkýn azat edildiði bir evren
Evlat aþkýna sahip her baba
Aslýnda asýrlýk bir seyyah
Sýrtýmý dayadýðým ölümsüz çýnar aðacýna.
Minnet etmeden kimselere
Mücbir fetvasý ömrün
Katýksýz bir zemin eleme dönük yüzüm.
Bir fasýla ki gerildiðim ipte terk edilmiþliðim
Bir hâsýla ki;
Varsýn kalan ömürde de gün yüzü görmeyeyim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.