DERDİM DÜNYA
Derdim Dünya, Dünya kadar derdim var
Birazdan da anlaþýlacaðý üzere
Veya anlaþýlamayacaðý üzere
Kelimelerden bile yalnýzým bu aralar
Tamamlayaným yok, okuyaným yok
Söyleyenim yok, savunaným yok
Ýki asýr kullanýlmaya kullanýlmaya unutulmuþ
Söylenince þaþkýn bakýþlarla karþýlanan
Mezarda bir kelimeyim artýk
Naftalin kokusuyla özdeþleþmiþ birkaç aný var
Karmakarýþýk beynimin en derinlerinde
Bir ses gelip gelip gidiyor
"Her þey bitti." derken çýkagelen bir ses
Ayný zamanda "Yeniden baþladý!" derken çekip giden
Dokunmaktan yana bu kadar çekingen olmayýn
Yalnýzlýðýma dokunun, dokunmakla da kalmayýn
Öldürün onu!
Asýrlardýr bana yaptýðýnýz gibi
Öldürün!
Öldürün ki derdim Dünya olmasýn
Tarladan bu sefer sýradan gülü koparýn
En güzelini deðil
Ben bunu yazmakla uðraþýyorken
Yine bir yerlerde gül kokusu kan kokusuyla iç içe
Denizin maviliði yavaþ yavaþ kaybolurken gözden
Gözyaþlarýnýn karalýðýyla doðmaya çalýþýyor Güneþ
Soluk sarý, donuk yüzler, ölük pörçük kelimeler...
Derdim Dünya.
Kimin deðil ki?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.