oysa aþk
reddiyesiydi aklýn
ve bilcümle inkârý
imla kurallarýnýn
ben yaðmur kavmindenim kadýn
bundandýr dolup dolup boþalmasý
gözlerimde bulutlarýn
meylim topraða
ruhumda izi binlerce kýrbacýn
beynimde kendime dahi sormaktan korktuðum sorularým
ben en çok
yaðmur yaðarken aðlarým
cenin olup sokulurum
gecenin koynuna
sana,bana
en çok da günahsýz çocuklara aðlarým
gözlerin hurufu mukattaa
bildiðim bütün surelerden öte
müteþâbih ayetlerden evlâ
parmak uçlarýn
uçsuz bucaksýz ovalara
can veren dingin nehirler
dolaþýr atlasýnda tenimin
patlar þahdamarýmda
aþkýn çeþmeleri
uzanýr göðe boynum
soluðun
babilin asma bahçelerinden
kalan ýlýk ýtýr kokusu
saçlarýn belki kemend boynumda
yahut uzun ayrýlýklarda
gözlerimde oluþan
hasret arpacýðýna þifa
ilk vahiy “ikra”
baþladým gözlerinden okumaya
reddettim bütün alfabeleri
kirpiklerin istisna
kovuldum bütün dergâhlardan
günahkâr bir fakiydim
heybemde dudaklarýndan derlediðim dua
þehirler gezdim
gölgeler saydým ölülerden
bazen gökte yýldýrým
bezen kýzýldenizde asaydým
bazen de dað yollarýnda
aðlayan kaya
tuttum yarandan öptüm
bu kirli zamanda
antik çaðdan kalma
anladým
aþk olmadan
bulutlarýn arasýnda
uçan göçmen kuþlarýn kanadýnda
silik bir noktaydým
Necat Uslu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.