Unutmak Kolay Olsaydı

Mecnun Leyla için, düþmezdi çöle,
Unutmak o kadar, kolay olsaydý.
Kerem ile Aslý, çekmezdi çile,
Unutmak o kadar, kolay olsaydý.

Vazgeçerdi þair, dize, heceden,
Devralmazdý vakti, gündüz, geceden,
Kývranmazdý hasta, sýzý- sancýdan;
Unutmak o kadar, kolay olsaydý.

Seller inmez idi, kurak topraða,
Dallar küser idi, çürük yapraða,
Yollar aþýlmazdý, yürek yüreðe;
Unutmak o kadar, kolay olsaydý.

Karþýma gözlerin, dikilir miydi?
Ýncili sözlerin, dökülür müydü?
Aklýma nazlarýn, takýlýr mýydý?
Unutmak o kadar, kolay olsaydý.

Aþkýn ateþinde, yanar mýydým hiç?
Periþan, peþinde, kanar mýydým hiç?
Her köþe baþýnda, anar mýydým hiç?
Unutmak o kadar, kolay olsaydý.

Taþýdýðým bu kalp, sanma ki taþtýr,
Hasretin gözümden, süzülen yaþtýr,
Unuttum lafýnýn, söylemi boþtur;
Unutmak keþke çok, kolay olsaydý.

29.01.2020
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın: