Ay’ý kanan gözlerinin mevsim dönencesine eklenince ben Nal sesine kulak veren mavilikte Göç çaðrýsý ýrmak olur yollarýn ucuna Göðsümün yangýnýyla boy atarken iklimler Susturulmuþ sancýnýn sabýr ateþidir bu Deler giz gibi yalnýzlýðý.. Karanlýðýn sýr kelebekleri gökkuþaðý açarken Uyandýrmayýn beni içimde buðu hüzün Gözyaþým þarap Elimde sandýk
Aðzýmýn kýyýsýndaki gamzenle su içiriyorum çiçeklere Tozpembesiyle yaðýp kapýna Bahar ikindilerini savuruyorum saçlarýmdan yüzüne Karanlýktan akan ýþýðýn alev ikiziyiz Ay’ýn aydýnlýðý Günün ýþýðý Denizlerin köpüðü
Caným benim..
Arsýz düþlerin koynunda gün dara çekilir Kalbi þuurun duvarlarýndan yuvarlanan zeytinler konuþur benimle Bir sabahý daha týrmanýr aðaçlar Baþýmda uykusuzluðunun çýplak þiirleri Hece hece dökülürken avuçlarýma Bir elim pencere önünde Bir elimdeyse çocuksu masumiyetin saf ve ýþýklý yýldýzý..
Sosyal Medyada Paylaşın:
-Tesbih- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.