bir gecede bin aðýr kapý bekler açmamý
paslý harflerle yazýlý adýmý okurum her birinin üstünde
hangi kapýyý kýrarak yaslý eþiðinden geçsem ayný odaya çýkar,
uzandýðý taþ yataðýnda taþa dönmüþ
toprak yüzlü bir mumya kadýn çeker beni kendine,
sevmeden seviþiriz
ruhumu emip aðzýma kusana dek çürük havada;
bir cenin aðlar karnýnda iç çekerek
sevmek için elimi attýðýmda rahmine
gülerek kendi göbeðini yiyen bir piç doðar.
sefil!
yüzünün izbe çukurlarýnda iki aç fare gibi
gördüklerini kemiren gözlerinin babasý ben deðilim,
kalbinden akan salyalarýný kendin sil,
bu yýlan dilinle yalayarak ellerindeki kaný
irin akan damarlarýný kopar keskin diþlerinle;
senin özünü öldüremedi insanlýk,
atýlma sakýn kollarýma
bana çevirme gömülemeyen o çirkin yüzünü,
bilsem ki kýyametleri durduracaðým
ve yeni dünyalar kurulacak benim bir emrimle
yine de almam kötülük dölünü kucaðýma,
ben bendekini öldürüyorum her gün
uzun uzun bakarak aynadaki adama.
_______
bilesin sevdiðim
ak olmalý aþk,
sevgi kötülüðü sevmez;
ben sana arýnýyorum kalbimin kutsal kitabýna uyarak
her sabah sevda dualarý okuyarak baþým yolunda eðiliyor,
alným açýk
yüzüm ak,
bugün olmasa
yarýn yüreðine deðecektir sözüm;
unutma,
þafaklarda koynuma alýp yatýyorum kelimeleri
en güzelleri yastýðým
acýtanlar yaslýðým oluyor,
yine de sarýlýyorum onlara sen diye
kanatsa da uykularýmý…
ö.n