gülümsüyormuþsun ben öyle güzel gülemem deðiþemem hiçbir þeye kýyas dahî edemem farký var belirmelerinin gölgelerinde seyredemem sessizce uzaklaþýyormuþsun yaklaþarak dokunamam sokulamam yarýnlarýna ellerinden tutamam..
doðuyormuþsun sabaha hatýrlayýp uyanamam anýmsýyormuþ börtü böcek ses veriyormuþ seriliþine ansýzýn günyüzüne defnelerin kokuyormuþ çiçek açmýþ ýhlamurlarýn demleyip de içemem en güzel þarký senmiþsin içlenip de söyleyemem..
devasa bir yangýnmýþsýn üfleyerek söndüremem kesilir nefesim ateþine tükenir dermaným kor yutarak sen feyzâlar gerdanlýðý boynuma takamam yapamam bunu sana olmuþken hiçbir þeyin duramam buralarda hep kalsam da nice ümitler teslim varlýðýna..
kýramam bir an gönlünü karýþtým ya öyle ruhuna bak hadi yüzüme görsün gözlerim dirilsin tükenmez hazinem sensin yinelenir sana aþklarým filizlenen her çiçek kokusuyla çektikçe içime saçlarýnda avuçlarýmda beyazladýkça girdabýmda gençleþir yüzün gecelerde boynunu kokladýkça..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Faruk Pehlevi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.