ne zaman bir þiir koysam
kalbimin oyuðuna
hep gözlerin gelir aklýma
bir çilingir sofrasý kurulur
uzaklarýn yakýnlýðýna
baþýmý döndüren çokluðunla
ayný bardaktan su içeriz yokluðunda…
yazamamýþlýðýn çýldýrmýþ öfkesi
debelenirken içimin mahremiyetinde
kalem kýrýlýr sancýsý sonraya kalýr
hýrçýnlaþýrken gözlerim
nedensizce
sözümden
gönlümden düþtüðün gece
aðýrlýðý kalbimde gezinen
bir taþ oturdu göðüme
ve saðnak saðnak
yaðar üzerime
bu kanamalar bundan…
memleket aðrýsý demiþti ninem
isli bir lambayý silerken
daha yaþým
ipini atlýyordu dünyanýn
daha aklým
tahterevallinin göðe uzanan ucunda
oturmuþ bir kenara
þeker sayýyordu parmaklarým
gerçi ben hiç þeker sevmezdim
yasaklar koymuþtu babam
eðer bilseydi
yasaklara sayýp söveceðimi
milyonlarca þeker yuttururdu reklamlardan…
ah zavallý babam…
ne zaman bir þiire sokulsam
medet umsam
idiller gazeli gelip oturur karþýma
Haydar Ergülen saatin tiktaklarýnda
tozunu siler zamanýn
hadi git yeni þehirler yýk kalbimize bu aþktan… der
gazel bundan
keder bundan…der
hüzünde bundan…
sonra
gurbet kuþlarý tutar
saçlarýmýn yorgunluðundan
ve ben bir þiire okunurum
yalnýzlýðýn son duraklarýndan
trenler
kuþlar geçer
o sýra aramýzdan…
ve sen yine
bana dokunmadan
geçmiþsindir Ýstanbul semalarýndan
ülkeler deðiþtirmek
kurtarmaz seni bu savaþtan
haklýda çýkarmaz
aklýný alýr aynalar
memleket aðrýsý tutar bizi
aþk çoðaltýr ikimizi
söylemiþti
isli lambanýn ýþýðýndaki bilge kadýn…
ve ne zaman bir þiire dokunsam
ilmek ilmek sökülsem
öpemediðim ellerin
sarýlamadýðým kokun
kalbinden aþk umar
elbet bir gün seninde piþmanlýðýn olur
ve dönersin ülkene...
(( elçin ))
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.