belki inanmayacaksýn,
bir kaç gündür süren uykusuzluk nöbetim nasýl olmuþsa
o gece fikir deðiþtirmiþ olacak..?
bir an seni gördüm,
uzak köþelerden birine yanlamasýna oturmuþsun,
yanýnda birçok kaðýt kalem...
hemen yanýnda da boþ duran iki bardak
bana yabancý, sana çok yakýn simalar
kimseden çýt çýkmýyor,
galiba herkes kendisiyle týp oynuyor
bilmiyorum bu sessizlik ne kadar devam ediyor...
birden kulaklarý saðýr eden bir patlama sesi,
herkes irkilirken bir ses,
aman Allahým ne hoþ, gök gürlüyor
bir aðaç, yaðmur yaðýyor diye inliyor...
uyanýyorum...yaðmur yaðýyor...
Hatice Ak
10 Ocak 2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.