Bu benim aðacým dediðin, Dikip suladýðýn Baþlayýp bitiremediðin.
Ve bizler sensiz, Sahipsiz - susuz Yarým, Gurbete salýnmýþ Her bir yapraðý un-ufak rüzgarýn kollarýnda, Dallarý sel sularýnda Ama gövdesi toprak kokan Ve de sen buram buram...
Ve bizler ki yokluðunda Yürekte yara Gözlerde yaþ Kulesi devrik Tarihi silik Mevsimi sarý Güneþi batýk...
Ama senin ’’Bir aðacýn var’’ ’’Soy’’ ve de soylu Kokusu serin Topraðý aziz.
Kök kök ebediyet Yaprak yaprak rahmet Aðaç aðaç nur Ve orman orman Cennet sana...
Rukiye Çelik 22.11.2007 14:48:00
Sosyal Medyada Paylaşın:
bonheur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.