NURENDAM

o vakit bir gece yarýsý
avuçlarýmýn arasýnda yüzün
bakarken gözlerimin içine
kýyamam elbet öpmelere..
ve sen gülüyorsun
en özel tablosu sanatkârýnýn
ayýrararak kâhkülünü
alnýna kondurduðum ölümsüzlük..

aþkýnýn cilveleri çepeçevre sarýyor
kollarým sararken belini
buharýndan nefesinin
ifadelerime ulaþan þeffaflýk..
topluyorum sevinçlerini
basarken göðsümde aydýnlýk
ve her nevi dermandýr seviþlerin..

tutarken çenenden iki parmaðýmla
ince bir titreyiþ dokunuyor sevdama
ayýrma bakýþlarýný son sevdam
uykular haramdýr sabahlara..
sonra öpüyorum þakaklarýndan
o ince boynundaki saklý manalardan
ve beyazlýðýn parýldýyor dünyalarýmda..

böyle güzel anlatýlýr mý yaþanmadan
ya da hiç böylesi yaþanýr mý?
sana soruyorum çehresi nurendam
sahi böyle güzel gülünür mü?
böylesi hayalden vazgeçilir mi
gök yaldýzlarýný dökerken þu açmazlarýma?

öp hadi durmaksýzýn sevgilim
sevgisini kýyýlarýna vurdu bu adam
koynuna girip dalgalarýnda seviþsin
karýþsýn en derinlerine sessizce
soluðunda yenilensin karanlýk geçmiþiyle
hala o endiþe yüzünde tedirginliðinle
oysa yaþam sebebim masmavi güzelliðinde..

manzarana karþý bir sigara yakarken
bacak bacak üstüne ve keyifle
kimseler yokken yanýmda izlemek seni
ve yalnýzca sana anlatmak anlarsýn diye
unutarak bildiklerimi sana yürümek
ýslanýrken hayatlarým ömrünün üzerine
kabullenerek boðulmalarý içine çekiþinle..
Sosyal Medyada Paylaşın: