o dedi-ðodular, nizeler, gavgalar, entirikalar, menevreler, al taka ver külahlar ka-ta-kulliler, ketempereler abidikler-gubidikler, kim garýyý boþacak da hanký garýyý alcak sanýsýn adam garabatak belli deði nerden batçak, nerden çýkcak kendini çapanoðlu sanýyoru dangalak her daþýn altýndan çýkýyoru mubarek evel Allah her iþin içinde barnaðý var boba meðrem neyimiþ senin Kör Irza þaþar galý(r)sýn valla! ..
goca köyde aþna-fiþne olmayan ev galmadý taha neler neler, yalýnýz ki, kuytuya çekilip bekleyon bizim akrabalarýn gýranýna gadak varýyo tö(v)be Allah bi adým taha atmayo, “hýhn geliyor, hinci yaþ tahtaya yan basdý” deyon narasýn, gatliken o dallara basmayo herifçioðlu anasýnýn gözü nuh deyoru da; peygamber demeyoru dürzü, gavýrýn en öðnde ðedeni gafasýnda kýrk dilki kuyruklarý birbirine dokunmayoru bin goyunnu kürdo(ð)lu.., anna vallaha billaha sen neyimiþsin be! Kürd Irza! ..
yetmeeez! “anan höyle namýslý boban böyle erdem sa(hi)býsý var mý senin anan-boban gibi deyip gapadýyo gutuyu ne deyceðmi bilip oyusa anam neyise hadi emme bobam aykýrý, geçimsiz, gayfa-paca bilmez, mencilissiz dikguyruðun tekiydi! ..
valla hunun hurda boynunu gýr, gebersin bi gýrana çukura sürüyvü kim vurduya getsin ..ýna godumun döyüsü kim araycak, kim sorcak emme gel velakin… okarda Allah var, insan Canabý Allah’dan korkuyo neyeyse ganundan filen gorkmayo o ðadar vizdanýýn sýzlamaycak iþtehe emme neyise.. ..
len ataþ olsa cürümü ðadar yer yakmaz bu mülevves boyuna-bosuna bakmaz ele .mýna godumun döyüsü ele iyi de! bu adam bi baþka köyden gelmiþ, bizim köyde eþi-dosdu, hýsýmý akrabasý olmayan biriymiþ bu adam bunnarý nerden duyuyoru nasý uyduruyoru, ýrabýtasýna , usdurubuna akýl etiriþine þaþ valla .. ben bilmen Irza kimin nesi, neyin fesi, pekey de sen nerden biliyorun ben kimin nesiyin, mefrat biþiy valla anam avradým ossun aradan bunca zaman geldi ðeþdi bu iþin sýrrýnýn çözemedim hâlâa çoðu geceler uykum gaçar bundan ötürü pirincin daþýný ayýtlayaman bi türlü uykumda bile gatil olurun ürüyamda kerameti kendinden menkul Kör Irza.. . seni(n)kini ellemeyvidim, ga(y)ri… uzatdýkça uzatdý… mýhdar çaðmaðýný çýkardý çakdý bana da tabakayý uzatdý “ý ýhh sað ol Irza Emmi” “bilirsin bizim evde içen yok” dedim ben o da “sakýn iþme asdaným” dedi “hay ben de iþmeden gedeydim” dedi goyun eþþenin he(y)besinden bi alakelek çýkardým, getirdim palasgaya baðlý boynuz saplý “yataðan býçaðý”ynan gabýklý-mabýklý dilimledim, bi dilim ya yedi ya yemedi o ha-bire üðüdüyo yelyopurdumunan sövüyor sayýyo; ana-avrat, din iman aðasýndan sürüsüne, gatýnçlarýn goyununa iþine ðelmeyosa gütme boba Alla-halla o martaval sýkýlarkana ben malý götürdüm bir-iki derken alakeleði yedim-bitirdim sildim-süpürdüm.. duymazdan geldim.. .. iþin aslý ne yalan söyleyen valla goyun güderkene daðda, bayýrda yalýnýzýkana birine hayallarýmý annatmaya can atýyorun emme hinci ýçcýk çekinti ediyorun neye dersen bunun abýlasý bizi(m)kinin hýsýmý gari Kör Irza her gün gelir “çalýma daþ atar” beni gonuþdurur, bire beþ gatar, abýlasýna satar o abýlasýna, abýlasý ðeder bizim gayýnnaya köyün gatýnda bi þayýa gýzca(ðý)zý malamat ederiz olmadýk günahýna gireriz durduk yerde yavýklýma yazzýk olur ya yazzýk olur vallaha ..
çok mal haramsýz, çoð (i)laf yalansýz olmaz! gariii, senin “bolatan” ha bire biþiyler zýrvalayo aslý olduðundan mý ya-a valla billa ha iþde abidik-gubidik.. get namerd ossun üzmeyo-kesmeyo narasýn gözlerim gapanýyo kendimden geçiyon arada bi “hý-mý” deyon da! narasýn gatliken gafam hafsalam almayo geçinin gýçý ðibi dökdüklerini da bu gayafiþi m(uh)abbet nereden çýktý hinci o omuzuma bi þaplak indiriyo garabaþ tingedek düþüyo vallaha gulaklarýný dikiyo hani benden bi iþaret-miþaret alývýsa deraðap möda(ha)le edecek Irzaya alt tarafý zati huncucuk biþi(y), bok oðlu bok.. diþinin govu(ðu)na yetme(ye)cek enayi bildiði yok ..
o daraklarda bezim olmayýnþa mý Kör Irza’nýn keyik m(uh)abbeti beni hiþ mi hiþ sarmadý güçcüðüm deðil de akraným filen olsa hadi “-kak .iktir hurdan” alýp da depesine bi endiresin ay oðlan.. töbe töbee hesabýný soran olmaz emme … bereket versin, bizim taraflara do(ð)ru bek gelmedi o atdý savýrdý, yutmuþ göründüm, … emme cýdavý tiyatora etdiðimi; yutmadý, “abdala malim olu(r)” hani haralda manzarayý çakdý, içimden geçenneri feyilledi ki taha da dutunamadý, dabannarý yaðladýðý gibi seni(n)ki üsdünü silkelek gakýnca ðetdi, belki de alýndý bana, bek de umurumda “þeyimden aþþa Gasýmpaþa” iki sahat ben sennen ne gonuþcan iþim-gücüm yok da seni mi avýdacan ..
DEVAM EDECEK
Resim için Kýrýk Kalem’e teþekkürler
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.