kanat sesi arýyor penceremde yarý belim kuþlarýn diyorum nerede göçmeyen kuþlarýn sana bir sýr versem , adresi belli dilimde üç mühür eskiyor asuman bana güvercin gönder beyazýndan ben sana gözlerin mavisi, nazar boncuðu ben/ekli olsun olursa kanadý ayaðý boþ olsun , üç harf taþýyacak kadar yok yok ’aþk’ deðil ’gel’ de nasýl demesem ’dön’ de bilirim onlar da endiþeli iadesi taahhütsüz ’zor ’diyeceðim ilk harfi Z... li
penceremden bakýyorum tutaný olmayan söz ile birlikte dilek de yanýmda,murat da kehkeþan grupla tan arasý sokakta kalmýþ bir ýslýk gibi kalabalýðým aðlanýyor gece doðum lekesi gibi, tenimde güz buðusu her yaným ýslak durmadan içimi sýkýyorum bir kuruyabilsem... boþ yeri kalmamýþ bir hikayede evcilleþtirilmiþ ellerim asuman öylesine yalnýz öylesine kýt kanaat ellerime çok acýyorum
yarýným sendeliyor, düþer gibiyim hatta bir gülme tutsa beni sahi, fazla gülümsemen var mý asuman ? þu kadarcýk yeter el kadar bir þey insan içine çýkacaðým da, sabah göðünün mahmurluðunda yere basan ayaklarýmla kim bilir baðlarýmý da sýkarým belki belki de boþluðumu boyayabilirim sen boyarken denizimi sana bunlarý niye anlatýyorum ki sanki sen hep tepeden bakarsýn bana asuman hep küçük görürsün beni Allah’ý var o öyle deðildir bak bana ’en çoðum’ der hoþ tutar beni yine de hoþ deðil gönlüm iþte ne bileyim... ipliðinde suçu yok mu, kopan düðmede
bak aramýzda kalsýn, yanýmdasýn ya her an seni de seviyorum asuman
suadiyearalýkikibinondokuz Demir Mutlugil
Sosyal Medyada Paylaşın:
Demir Mutlugil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.