Diye

Rüzgâr vazgeçmez esmekten,
Oynamaz yerinden daðlar.
Dalýndan ayrýlmaz yaprak,
Sen beni sevmedin diye...

Merak etme,
Papatya küsmez güneþe,
Hapsolmaz geceye gölgeler.
Bir yeri eksilmez dolunayýn,
Sen beni sevmedin diye...

Kuþlar cývýldar, uçar yine.
Bulut kaçar güneþin önünden.
Çocuklar gülüþür kendilerince,
Yýldýzlar batar, doðar güneþ yine...

Sadece biraz küserim kendime,
Biraz da gözyaþý dökerim,
Sonra baþýmdan bir ölüm geçer.
Unuturum seni, kimbilir, belki...


Sosyal Medyada Paylaşın: